Karol Kalita
Z Wikipedii
Karol Kalita (pseud. Rębajło) (ur. 4 listopada 1830 w Komarnie k. Rudek, zm. w maju 1919 we Lwowie) – pułkownik, dowódca oddziału partyzanckiego w powstaniu styczniowym.
W 1848 uczestniczył w powstaniu węgierskim. Został wcielony do wojsk austriackich, które opuścił na wieść o powstaniu w Królestwie. Po przybyciu do kraju został skierowany do powiatu stopnickiego i awansowany na majora. Był organizatorem pułku stopnickiego, który wchodził w skład dywizji sandomierskiej korpusu gen. Józefa Hauke-Bosaka.
Stoczył kilka zwycięskich bitew z Rosjanami, m.in. pod Mierzwinem (5 grudnia 1863) oraz pod Lubienią i Iłżą (17 stycznia 1864). Po tej ostatniej bitwie został awansowany na pułkownika. Z powodu choroby nie uczestniczył w Bitwie Opatowskiej, w której rozbity został jego pułk. Po upadku powstania udał się na emigrację do Turcji, skąd w 1871 wrócił do Lwowa.
Został pochowany na Górce powstańców na cmentarzu Łyczakowskim.
Jest autorem książki Ze wspomnień krwawych walk, w której zawarł wspomnienia z kampanii powstańczej.
