Karabin maszynowy MG 42
Z Wikipedii
Maschinengewehr 42 (MG42) | |
Dane podstawowe | |
Państwo | Niemcy |
Rodzaj | uniwersalny karabin maszynowy |
Historia | |
Prototypy | 1939 |
Produkcja seryjna | 1941 - 1945 |
Dane techniczne | |
Kaliber | 7,92 mm |
Nabój | 7,92 x 57 mm Mauser |
Wymiary | |
Długość | 1230 mm |
Długość lufy | 565 mm |
Masa | |
broni | 32,6 kg (na podstawie trójnożnej) |
karabinu właściwego | 11,6 kg |
wyposażenia dodatkowego | 0,18/1,5 kg (taśmy pustej/ załadowanej 50 nabojami) |
Inne | |
Prędkość pocz. pocisku | ~800 m/s |
Szybkostrzelność teoretyczna | 1500 strz./min (wg. niemieckiej instrukcji) 1200 strz./min (wg. większości źródeł) |
Zasięg skuteczny | 800 m (z dwójnogu) 1800 m (z trójnogu) |
MG 42, niemiecki uniwersalny karabin maszynowy.
[edytuj] Historia
W 1934 roku do uzbrojenia Wermachtu wprowadzono uniwersalny karabin maszynowy MG34. Była to broń doskonała, ale skomplikowana i droga w produkcji. Dlatego niemieckie firmy zbrojeniowe kontynuowały prace nad tego rodzaju bronią.
W połowie 1939 roku w firmie Metall und Lackierwarenfabrik Johannes Grossfuss AG (spotykana jest też nazwa Paul Johannes Grossfuss Metall und Lackierwaren) powstał prototyp nowego ukaemu. Nowa broń została opatentowana we wrześniu 1939 roku.
O procesie konstruowania karabinu maszynowego MG42 niewiele wiadomo. Jedyną osobą, która na pewno brała udział w jego projektowaniu był inż. Grunow, który opracował osłonę lufy z komorą zamkową. Kto był konstruktorem zamka – nie wiadomo. Według jednej z hipotez zamek MG42 jest twórczym rozwinięciem opatentowanego w 1937 roku przez polskiego inżyniera Edwarda Stecke zamka półswobodnego, w którym rozchylane dźwignie zastąpiono rolkami. Dokumentacja tego rozwiąznia dostała się w ręce niemieckie w 1939 roku po wkroczeniu wojsk hitlerowskich do Warszawy, kiedy to specjaliści z Wehrmachtu poszukiwali dokumentacji wszystkich rozwiązań mogących przydać się Niemcom.
W 1941 roku rozpoczęto produkcję nowej broni, która oficjalnie została przyjęta na uzbrojenie w 1942 roku jako Maschinegewehr 42 (MG42).
MG-42 nazywany był przez żołnierzy niemieckich Hitler-Säge (niem. Piła Hitlera), ze względu na jego długość i sposób noszenia na pasie na sposób podobny do drwali noszących piły.
MG 42 został po raz pierwszy użyty w maju 1942 w Afryce. Pierwszymi żołnierzami, którzy z niego strzelali w warunkach bojowych, byli grenadierzy pancerni z Afrika Korps feldmarszałka Erwina Rommla. Tak rozpoczęło się bojowe użytkowanie MG 42 - karabinu, który powszechnie jest uważany za udany pierwowzór nowoczesnego uniwersalnego karabinu maszynowego. Oryginalność i trafność rozwiązań konstrukcyjnych sprawiają, że mimo upływu 60 lat, broń ta jest nadal produkowana (po wojnie pojawiły się nowe wersje tego karabinu: MG-42/59, MG-1 i MG-3 strzelające NATO-wską amunicją kalibru 7,62 mm).
MG 42 zdobył tak duże uznanie, że Amerykanie postanowili skopiować tę broń na podstawie kilku zdobytych egzemplarzy, lecz próby te skończyły się fiaskiem. Do dziś w większości współczesnych karabinów maszynowych stosuje się rozwiązania, które po raz pierwszy pojawiły się właśnie w MG-42.
[edytuj] Bibliografia
- Tomasz Nowakowski,MG-42 i jego następcy, Nowa Technika Wojskowa 1/93. ISSN 1230-1655
- Tomasz Nowakowski,MG-42 i jego następcy (II), Nowa Technika Wojskowa 6/93. ISSN 1230-1655
Broń strzelecka armii niemieckiej z okresu II wojny światowej | |
---|---|
Pistolety | Pistolety maszynowe |
P08 | P38 | PP | PPK | HSc | 38H | MP18 | MP28II | MP38 | MP40 | MP 41 EMP | MP3008 | MP 34 | MP 35 |
Karabiny i karabinki | Karabiny maszynowe |
Kar98k | Gew41(M) | Gew43/Kar43 | StG44 | FG42 | VG 1-5 | MG 13 | leMG08/15 | sMG08 | MG34 | MG42 |
Granatniki | Granatniki i karabiny przeciwpancerne |
l.Gr.W.36 | Kampfpistole | Panzerschreck | Panzerfaust | PzB38/39/GrB39 | M.SS-41 |
Granaty ręczne | |
Stielhgr.24/Stielhgr.39 | Eihandgranate 39 |