Karabin maszynowy MG 17
Z Wikipedii
| Flugzeugmaschinengewehr MG 17 | |
 |
|
| MG 17 zamontowane w myśliwcu Bf-109 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | Niemcy |
| Producent | Rheinmetall-Borsig |
| Rodzaj | lotniczy karabin maszynowy |
| Historia | |
| Dane techniczne | |
| Kaliber | 7,92 mm |
| Nabój | 7,92 x 57 mm Mauser |
| Taśma nabojowa | ciągła 100 nab., lub rozsypna |
| Wymiary | |
| Długość | 1078 mm |
| Masa | |
| karabinu właściwego | 10,2 kg |
| Inne | |
| Prędkość pocz. pocisku | 800 - 900 m/s |
| Szybkostrzelność teoretyczna | 1200 strz./min |
MG 17 to karabin maszynowy kalibru 7,92 mm opracowany i produkowany przez zakłady Rheinmetall-Borsig dla potrzeb samolotów Luftwaffe jako stałe uzbrojenie samolotu. W czasie II wojny światowej używany był między innymi jako uzbrojenie samolotów Messerschmitt Bf 109, Messerschmitt Bf 110, Focke-Wulf Fw 190, Junkers Ju 87, Junkers Ju 88.
Karabin ten był modyfikacją innego karabinu lotniczego MG 15 w wersji T6-200. Karabin był przeładowywany elektropneumatycznie i posiadał elektrospust. Zasilany był początkowo ze stunabojowej taśmy długości 1680 mm, zastąpionej wkrótce taśmą rozsypną o mniejszej masie. Na osłonie lufy montowano zazwyczaj tłumik płomienia.
Standardowy pocisk przebijał 5 mm płytę pancerną z odległości 100 m, a przy użyciu wzmocnionej amunicji SmK płytę pancerną o grubości 17 mm ale z mniejszej odległości 50 m.
