Kaganat wschodni

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Kaganat wschodni - orda turecka powstała po rozpadzie Kaganatu starotureckiego, pod koniec VI wieku.

Kaganat ten, wykorzystując chaos powstały na skutek walki o sukcesję napadł na Chiny w 593 roku i przejął na kilka lat kontrolę nad jego północnymi prowinacjami.

W 603 roku wybuchł w łonie kaganatu bunt plemienia Tałesów, który prawdopodobnie był inspirowany przez Chiny. Na skutek tego buntu Kaganat utracił wpływy w północno-wschodniej części Wielkiego Stepu, wciąż jednak kontrolował północne Chiny i step graniczący z Chinami. W 618 roku, Kagan wschodu poparł kandydata na cesarza Chin Li Tuana, pomagając mu swoimi oddziałami kawaleryjskimi zwyciężyć innych pretendentów do władzy.

Li Tuan po objęciu władzy, w ramach porządkowania sytuacji na północy Chin zwasalizował najpierw Kaganat, stopniowo osłabiając i "cywilizując" go. W 650 roku Kagan wschodu jednak zbuntował się i rozpoczął wojnę z Chinami. Po 7 latach nieprzerwanych działa wojennych, wojska chińskie rozbiły całkowicie Kaganat w bitwie nad rzeką Ili. Kagan i jego najbliższi współpracownicy zostali skazani na śmierć, zaś jego auły zostały siłą zmuszone do osiedlenia się na pograniczu, gdzie powoli rozpłynęły się w masie innych ludów koczowniczych.

Po upadku kaganatu wschodniego na terenach obecnej Mongolii utrzymywały się jeszcze jego resztki jako chanat Turków Błękitnych - Ujgurów. Po walkach z Chinami w połowie VIII wieku Ujgurzy wyemigrowali do kotliny Tocharskiej podbijając tamtejsze plemiona i tworząc niezależne chanaty (dzisiejsza Ujguria - Sinkiang).