Julijan Hołowinskyj
Z Wikipedii
Julijan Hołowinskyj ps. Dubyk - (ur. 1 grudnia 1894 w Radymnie, zm. 30 września 1930 koło Bóbrki), ukraiński działacz niepodległościowy
Po zdaniu maury w 1914 roku w gimnazjum we Lwowie, został wcielony do 13 pp armii austro-węgierskiej, potem w 30, 45 i 204 pp. W 1915 roku ukończył szkołę oficerską. Walczył na froncie włoskim i rumuńskim.
W listopadzie 1918 roku wstąpił do Ukraińskiej Armii Galicyjskiej (UHA) w Lubaczowie i został przydzielony do sztabu VI brygady UHA. Latem 1919 roku awansował na stopień kapitana i objął dowództwo brygady. Wraz ze swoją brygadą walczył następnie w szeregach armii Denikina, potem przeszedł na stronę bolszewików, a następnie do wojsk Petlury.
Internowany w obozie, po zwolnieniu wyjechał do Czechosłowacji, gdzie w 1923 roku ukończył studia weterynaryjne, po których powrócił do Galicji.
W latach 1924-26 był komendantem krajowym UWO. W związku z zamachem na kuratora Sobińskiego w 1926 roku został aresztowany przez władze polskie. Opuścił więzienie w 1928 roku. Po wyjściu z więzienia pracował w zakładzie autobusowym, którego był współwłaścicielem, kontynuując działalność konspiracyjną.
Zginął zastrzelony przez polską policję w trakcie ucieczki pod Bóbrką w 1930 roku.
