Johann Reinhold Forster
Z Wikipedii
Johann Reinhold Forster (22 października 1729 w Tczewie - 9 grudnia 1798 w Halle) - badacz historii naturalnej szkockiego pochodzenia. Zajmował się wczesną ornitologią w Europie i Ameryce Północnej. Wraz z synem Jerzym Forsterem brał udział w drugiej wyprawie Jamesa Cooka po Oceanie Spokojnym.
Pochodził z rodziny szkockiej, która po 1642 wyemigrowała i osiedliła się w Prusach Królewskich. Studiował teologię na niemieckim uniwersytecie w Halle, po niej zaś pracował jako luterański kaznodzieja w Nassenhuben (obecnie Mokry Dwór) na Żuławach Gdańskich. Na zaproszenie carycy Katarzyny odbył wraz z synem podróż do Rosji, gdzie miał zbadać warunki życia niemieckich osadników na Powołżu. W 1766 przeniósł się do Anglii, gdzie najpierw przez trzy lata uczył w szkole w Warrington, a następnie przeniósł się do Londynu, by zostać badaczem historii naturalnej. Dzięki opublikowanej w 1767 rozprawie o przyrodzie nadwołżańskiej został przyjęty do Royal Society. Kiedy Joseph Banks w ostatniej chwili zrezygnował z posady badacza podczas drugiej wyprawy Cooka, Forster wraz z synem zostali zaproszeni do zajęcia wolnego stanowiska. Podróż na HMS Resolution rozpoczęła się w lipcu 1772 i trwała do lipca 1775, gdy powrócili do Anglii. Podczas postoju w Kapsztadzie Forster przyjął jako asystenta Andersa Sparrmana. Z podróży pozostały szczegółowe pamiętniki zarówno ojca jak i syna, w których dokładnie ją opisali oraz zebrane liczne okazy zarówno fauny jak i flory. Po powrocie Forster opublikował Obserwacje poczynione podczas podróży dookoła świata (1778). W listopadzie 1779 został mianowany profesorem historii naturalnej i mineralogii Uniwersytetu w Halle, gdzie pozostał aż do swojej śmierci.
