Jan Jacyna
Z Wikipedii
Jan Jacyna - generał dywizji wojska polskiego ur.1864, zm.1930
Spis treści |
[edytuj] Życiorys cywilny
Jan Jacyna, syn Aleksanda i Natali (z domu Stejnarowicz), wrodził się 15.XII.1864. Mąż Wiktori Ossowieckiej, siostry jasnowidza Stefana Ossowieckiego. Ojciec Aleksandra, urodzonego w 1894. Aktywny na polu działalności społecznej.
- Od 1910 wiceprezes Towarzystwa Dobroczynności w Sankt Petersburgu.
- Od 1917 wiceprezes Związku Wojskowych Polaków w Sankt Petersburgu.
- Prezes i skarbnik Naczelnego Polskiego Komitetu Wojskowego.
- Kurator kuchni studenckiej w Sankt Petersburgu.
Naukę pobierał w gimnazjum w Sankt Petersburgu, które ukończył w 1878.
Autor słynnych pamiętników wydanych w tomach:
- 30 lat w stolicy Rosji (1888-1918) : wspomnienia, Warszawa 1926
- W wolnej Polsce : przeżycia (1918-1923), Warszawa 1927
- Przed przełomem (1923-1926) : przeżycia, Warszawa 1929
- Wiosna (1918-1926), Warszawa 1931
Opublikował także:
Zmarł 10.XII.1930 w Warszawie. Pochowany jest na cmentarzu na Powązkach.
[edytuj] Życiorys wojskowy
[edytuj] Armia Rosyjska
[edytuj] Wojsko Polskie
[edytuj] Awanse
- 1885 - porucznik
- 1900 - podpułkownik
- 1911 - generał podporucznik
- 1917 - generał porucznik
- 1.VI.1919 - generał dywizji
[edytuj] Ordery i odznaczenia
- Order Odrodzenia Polski 3 klasy
- Krzyż Walecznych
- Krzyż I Korpusu Polskiego
