Jadwiga Łuszczewska
Z Wikipedii
Jadwiga Łuszczewska, ps. literacki Deotyma (ur. 1 sierpnia 1834 w Warszawie, zm. 23 września 1908 tamże) - polska poetka i powieściopisarka romantyzmu.
Rodzice Jadwigi Łuszczewskiej prowadzili w Warszawie salon literacko-artystyczny. To tam klikunastoletnia Jadwiga (której pseudonim "Deotyma" wybrała matka) zadebiutowała jako improwizatorka poezji. Szybko zdobyła rozgłos i podziw.
W latach 1863–1865 towarzyszyła ojcu na zesłaniu w głąb Rosji. Od 1870 prowadziła własny salon literacki w Warszawie. Z życia towarzyskiego wycofała się z powodu choroby.
Napisała wiele zbiorów wierszy, cykl poematów hististorycznych Polska w pieśni, m.in. Lech (1859) czy Sobieski pod Wiedniem (1908). Popularność zdobyły powieści historyczne dla młodzieży, zwłaszcza Panienka z okienka (1898), Branki w jasyrze i Pamiętnik. Była również autorką powieści fantastyczno-naukowej Zwierciadlana zagadka.