Jacek Żemantowski
Z Wikipedii
Jacek Żemantowski (ur. 18 lutego 1939 roku w Stalowej Woli, zm. 4 czerwca 2002 roku w Warszawie) - wybitny polski dziennikarz i działacz sportowy.
Lata dzieciństwa i młodości spędził w Radomiu. Od najmłodszych lat uprawiał wiele dyscyplin sportowych, największe sukcesy odnosząc w szermierce i szachach. Pierwszy medal zdobył w roku 1954, zajmując wraz z drużyną DWP Warszawa II miejsce w drużynowych mistrzostw Polski w szachach. Kolejne sukcesy odniósł w barwach sekcji szermierki AZS AWF Warszawa: był m. in. mistrzem Warszawy w szpadzie (w roku 1961), brązowym medalistą akademickich mistrzostw świata w Budapeszcie (w roku 1965) oraz siedmiokrotnym medalistą drużynowych mistrzostw Polski we florecie i szpadzie.
Jako dziennikarz zadebiutował w roku 1958. W roku 1961 ukończył Wydział Dziennikarstwa na Uniwersytecie Warszawskim, zaś pięć lat później, w roku 1966, został prezenterem redakcji sportowej TVP, z którą współpracował, z przerwami, do roku 1984. Był dwukrotnym laureatem prestiżowych nagród Złotego Ekranu (w latach 1968 i 1976) oraz Złotego Pióra (1964 i 1974). Jako dziennikarz współpracował z wieloma sportowymi - i nie tylko - redakcjami, m.in. Expressu Wieczornego, Sztandaru Młodych, Razem, Lekkoatletyki oraz Sportowca. Był scenarzystą i współrealizatorem (m.in. z Tomaszem Hopferem) trzech dokumentalnych filmów o tematyce sportowej.
W latach 1988-2000 (przez trzy kadencje bez przerwy) pełnił funkcję prezesa Polskiego Związku Szachowego. Był twórcą i dyrektorem Akademii szachowej oraz pomysłodawcą cyklicznych turniejów Wakacje z szachami. W latach 1998-2000 był prezydentem Strefy Wschodnioeuropejskiej FIDE. W roku 1995 został Honorowym Członkiem PZSzach. Zmarł nagle w wieku 63 lat.
