Języki drawidyjskie
Z Wikipedii
Języki drawidyjskie - rodzina językowa, obejmująca kilkadziesiąt języków południowych Indii i Sri Lanki. Współcześnie posługuje się nimi ponad 200 mln mówiących. Języki te prawdopodobnie miały historycznie większy zasięg, ale wraz z przybyciem Ariów zostały zepchnięte na południe.
Języki drawidyjskie dzieli się na trzy główne grupy: środkową, północno-zachodnią i południową. Do najczęściej używanych należą języki południowodrawidyjskie: tamilski i telugu (po ok. 65 mln mówiących) oraz kannada i malajalamski (po ok. 30 mln).
Do zapisu języków południowodrawidyjskich używa się różnych rodzajów pism południowoindyjskich, natomiast języki kurukh i gondi zapisuje się pismem dewanagari, a brahui - arabskim.
Zobacz: Drawidowie.
Klasyfikacja języków drawidyjskich:
- języki drawidyjskie (200 mln)
- języki środkowodrawidyjskie
-
- gondi (2 mln)
- kui (600 tys.)
- kurukh (oraon) (1,5 mln)
-
- języki północno-zachodniodrawidyjskie
-
- brahui (800 tys.)
-
- języki południowodrawidyjskie
-
- kannada (kannara) (30 mln)
- malajalamski (35 mln)
- tamilski (tamil) (65 mln)
- telugu (65 mln)
- tulu (1,5 mln)
-
- języki środkowodrawidyjskie
