Iglicznia trójcierniowa
Z Wikipedii
Iglicznia trójcierniowa | |
Systematyka | |
Domena | jądrowce |
Królestwo | rośliny |
Podkrólestwo | rośliny naczyniowe |
Nadgromada | rośliny nasienne |
Gromada | okrytonasienne |
Podgromada | Magnoliophytina |
Klasa | Rosopsida |
Podklasa | różowe |
Nadrząd | bobowe |
Rząd | bobowce |
Rodzina | bobowate |
Podrodzina | brezylkowe |
Nazwa systematyczna | |
Gleditsia triacanthos L. 1753 |
Iglicznia trójcierniowa (Gleditsia triacanthos L. Sp.Pl.2 1753 ) - drzewo z rodziny bobowatych (Fabaceae Lindl.) pochodzące z Ameryki Północnej sadzone w Polsce w parkach miejskich ze względu ciekawy wygląd: ma długie strąki dochodzące do 40 cm i rozgałęzione kolce rosnące bezpośrednio na pniu i gałęziach. W naszym kraju osiąga wysokość 25-30 m.
[edytuj] Charakterystyka:
- Liście: Ulistnienie skrętoległe. Liście złożone parzystopierzaste, długości 10-13 cm, złożone z 15-30 wąskich, symetrycznych i eliptycznych listków. Listki o barwie zielonej, niekiedy z żółtawym odcieniem, o zaokrąglonych wierzchołkach, okrągłych nasadach i gładkich brzegach.
- Pędy: Pędy pokryte licznymi, sztywnymi i długimi trójdzielnymi cierniami o długości nawet do 15-17 cm.
- Kwiaty: Pojedyncze, zebrane w grono, promieniste o barwie zielonej - zielonkawożółtej.
- Owoce: Płaskie, łukowate strąki o długości 15-40 cm., czerwonobrązowe, błyszczące.
Rozmanażanie drzewa jedynie przez wysiew nasion.