Ibn Hazm
Z Wikipedii
Abu Muhammad 'Ali ibn Ahmad ibn Sa`id ibn Hazm (أبو محمد علي بن احمد بن سعيد بن حزم) (ur. 7 listopada, 994 w Kordobie – zm. 15 sierpnia, 1069) andaluzyjski filozof i teolog muzułmański.
Był ministrem i wezyrem na dworach kilku kalifów Kordoby z rodu Umajjadów, m. in.: Al-Mansura Ibn Abi Aamira i Hiszama III. Był autorem przeszło 400 utworów z wielu dziedzin.
Był zwolennikiem gramatycznej i syntaktycznej interpretacji Koranu, odrzucając alegoryczne metody jego egzegezy.
[edytuj] Dzieła
- Kitab aswak al-'Arab (Księga jarmarków Arabów)
- Risala fi fadl ahl al-Andalus (Traktat o wspaniałości mieszkańców Andaluzji)
- Dżamharat ansab al-'Arab (Zbiór genealogii arabskich)
- Kitab al-fisal fi'l-milal wa'l-achwa wa'n-nihal (Księga o doktrynach religijnych, szkołach i sektach)
- Kitab at-takrib li-hadd al-mantik wa'l-madchal 'aleihi (Próba definicji logiki i wprowadzenie do niej)
- Al-Akhlâq wa’l-Siyar (Księga moralności i sposbów życia)
- Al-fasl fil al-Milal wal-Nihal (o sektach)
- Al Kitab al-Muhallā bi'l Athār (Księga tradycji i zwyczajów)
- Ihkam Al Ahkam fi Usul al Ahkam (o prawie)
- Tawq al-hamamah (Naszyjnik gołębicy, czyli o miłości i kochankach)
