I LO im. Stefana Żeromskiego w Goleniowie
Z Wikipedii
I LO im. Stefana Żeromskiego w Goleniowie, jedyne publiczne liceum ogólnokształcące w Goleniowie, wchodzące w skład Zespołu Szkół Ogólnoksztacłącących.
Spis treści |
[edytuj] Położenie
Budynki liceum położone są w północnej części miasta, przy ul. Niepodległości, przy lesie sosnowym stanowiącym fragment Puszczy Goleniowskiej. Kompleks budynków szkoły składa się z trzech budynków z pomieszczeniami do nauki, hali sportowej wraz z szatniami oraz pływalni "Fala" wraz z zapleczem administracyjnym i bufetem. Na terenie szkoły znajdują się dwa parkingi, plac apelowy, boisko z nawierzchnią betonową, ogródki wykonane przez uczniów.
[edytuj] Historia
Szkoła powstała w roku 1959 jako rozwojowe Liceum przy Szkole Podstawowej nr 1 w Goleniowie. W 1960 wmurowano akt erekcyjny pod budynek nowej szkoły - pomnika 1000-lecia państwa polskiego, który mieścił się przy ówczesnej ul. Karola Świerczewskiego (obecnie Cypriana Kamila Norwida). Rozpoczęcie nauki w nowym budynku przypadło na rok 1962, jednak liceum musiało dzielić budynek ze szkołą podstawową nr 4. Rok później pierwsi abiturenci uzyskali świadectwa maturalne, było to 36 absolwentów. W roku 1966 nastąpiło oddzielenie liceum od SP i nadanie mu imienia Stefana Żeromskiego, w 1967 roku szkoła otrzymała pierwszy sztandar. Cały czas poszerzano ofertę edukacyjną liceum, tworzono klasy profilowane: matematyczno-fizyczne, nauczano języków: rosyjskiego, angielskiego i francuskiego. W 1975 roku opiekunem szkoły zostają Zakłady Chemiczne w Goleniowie. Odchodzi dyrektor Edward Kaniuk, którego zastępuje Mirosława Rogalska. Powstaje również, obecnie bogaty w sukcesy chór mieszany "Cantilena" założony przez Tadeusza Pawłowskiego. Na przełomie lat 70. i 80. dyrektorem zostaje Władysław Sapa, szkoła dalej się rozwija i pnie się w rankingach osób przyjętych na studia, rozwija się oferta edukacyjna i wyposażenie szkoły. Uczniowie Waldemara Nowotnego osiągają doskonałe wyniki w sporcie (lekkoatletyka). W 1987 dyrektorem zostaje Bożena Wojciechowska. Na początku lat 90. szkoła nawiązuje współpracę z Gimnazjum w Gartz (Niemcy), do tej pory kilkanaścioro uczniów szkoły kontynuowało naukę i zdało maturę w Niemczech. W latach 1978-1995 przy szkole istniało również Liceum Medyczne. W roku 1994 ZSO przeniósł się do nowego budynku przy ul. Niepodległości, halę sportową oddano do użytku w roku 1998, zaś pływalnię w 2002. Obecnie dyrektorem szkoły jest Janina Uścinowicz (chemik), zaś funkcje wicedyrektorów sprawują: Małgorzata Tkaczyk (fizyk), Katarzyna Mączko (germanistka) i Marek Karmazyn-Kanonowicz (trener piłkarski, nauczyciel WF).
[edytuj] Edukacja i sport
Szkoła jest gotowa na posiadanie 25 oddziałów. Zatrudnia ok. 50 nauczycieli oraz 20 innych pracowników. W roku szkolnym 2004-2005 istniały klasy o profilach: matematyczno-informatycznym, biologiczno-geograficznym, humanistycznym i klasy z rozszerzonym językiem angielskim, od następnego roku szkolnego planuje się utworzenie klas: matematyczno-fizyczno-informatycznej, turystycznej oraz z rozszerzonym programem wychowania fizycznego. W szkole naucza się języka angielskiego i niemieckiego, znajduje się tutaj nowoczesna pracownia multimedialna do nauki języków obcych, pracownia chemiczna, fizyczna. Funkcjonuje gazeta szkolna "Niusy". Hala sportowa w pełni nadaje się do gry w futsal, piłkę siatkową, koszykową, ręczną, posiada szatnie z prysznicami. Uczniowie korzystają również z pływalni w ramach lekcji WF.
[edytuj] Projekty
Szkoła uczestniczy w projekcie międzynarodowym Socrates-Comenius skupiającym szkoły z państw położonych nad Morzem Bałtyckim. Głównym tematem spotkań jest znajdowanie wspólnych elementów kultury i wykazywanie związków swoich miejscowości z morzem. Projekt został rozpoczęty w roku szkolnym 2004/2005 i jest przewidziany na trzy lata. I LO uczestniczyło również w programie "Zielony Ogród", czego owocem są ogródki skalne wokół szkoły oraz "Praca dla pokoju", w którym uczniowie uczestniczyli w porządkowaniu zabytkowego cmentarza w Tursku (województwo małopolskie). Uczniowie szkoły brali również udział w projekcie "Historie w kamieniach zapisane", który doprowadził do odkopania ruin kaplicy św. Jerzego.
