Hiroyoshi Nishizawa

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Hiroyoshi Nishizawa (ur. 27 stycznia 1920, zm. 26 października 1944) - czołowy as myśliwski Sił Powietrznych Cesarskiej Marynarki Wojennej Japonii z czasów II wojny światowej, zwany Diabłem z Rabaul.

Hiroyoshi urodził się w prefekturze Nagano jako piąty syn Shuzoji i Miyoshi Nishizawa. Był wysoki, jak na Japończyka i szczupły - przy wzroście 175 cm ważył tylko 63 kilogramy. Jak wspomina jego towarzysz broni, chronicznie chorował na malarię i tropikalne choroby skórne.

[edytuj] Początek służby

W czerwcu 1936 roku Nishizawa zgłosił się na ochotnika do Yokaren (szkoły lotniczej dla chłopców w wieku 15-17 lat), aby zostać pilotem. Został przyjęty do klasy Otsu 7 w lotnictwie marynarki wojennej. Zakończył swoje szkolenie w marcu 1939 roku, jako szesnasty z klasy liczącej siedemdziesięciu jeden ochotników.

Po służbie w kokutai (korpusach lotniczych) Oita, Omura i Sakura, Nishizawa został skierowany do Chitose Kokutai na Wyspach Marshalla. Po ataku na Pearl Harbor w 1941 roku i przystąpieniu Japonii do wojny, jego chutai (eskadra) został oddzielony od Chitose Kokutai i odkomenderowany do obsady lotniska Wunakanau na świeżo zdobytej wyspie Nowej Brytanii w styczniu 1942, latając na przestarzałych myśliwcach Mitsubishi A5M.

[edytuj] Kampania w Nowej Gwinei

Jego pierwszym spotkaniem z nieprzyjacielem było starcie z łodzią latająca Catalina RAAFu (Royal Australian Air Force) 3 lutego 1942 roku. Uszkodzony samolot australijski zdołał dotrzeć do Port Moresby na Nowej Gwinei, niemniej jednak Nishizawa miał na swoim koncie pierwsze zwycięstwo powietrzne. Od 9 lutego zaczął latać nowoczesnym myśliwcem Mitsubishi A6M2 ("Zero"), po czym został przydzielony do jednostki Tainan Kokutai. Latał zwłaszcza razem z dwoma innymi wybijającymi się pilotami myśliwskimi, Saburo Sakai i Toshio Ohta, uczestnicząc w licznych walkach z samolotami amerykańskimi i australijskimi operującymi z Port Moresby. 24 marca dokonał swojego pierwszego indywidualnego zestrzelenia (nie licząc wcześniejszych walk grupowych) nad Port Moresby (według źródeł japońskich był to myśliwiec Supermarine Spitfire, co wydaje się jednak wątpliwe, bowiem RAAF nie miał w Australii w tym czasie żadnych Spitfire'ów - zestrzelony został prawdopodobnie P-39 Airacobra albo P-40 Tomahawk).

Na początku sierpnia Tainan Kokutai została przeniesiona do Rabaulu, operując przeciw siłom amerykańskim nad Guadalcanalem. W pierwszym starciu z samolotami amerykańskiego lotnictwa marynarki 7 sierpnia, zestrzelił przynajmniej dwa myśliwce F4F Wildcat z dywizjonu VF-5 (zgłosił zestrzelenie 6). Na skutek sporych strat, 8 listopada Tainan Kukutai przeformowano w 251 Kokutai, a następnie Nishizawę wraz z innymi pilotami wycofano do Japonii jaki instruktora do szkolenia pilotów.

Nishizawa powrócił w składzie 251 Kokutai do Rabaulu w maju 1943. 14 maja podczas eskorty wyprawy bombowej, zestrzelił swój pierwszy myśliwiec P-38 Lightning (inne zgłoszenia tego dnia nie zostały potwierdzone). 7 czerwca 1943 zestrzelił pierwszy swój myśliwiec F4U Corsair (z dywizjonu VMF-112) i P-40. W uznaniu kolejnych sukcesów, dowódca 11. Floty Powietrznej wręczył Nishizawie miecz samurajski. We wrześniu 1943 Nishizawę przeniesiono do 253 Kokutai, lecz już w październiku ponownie odwołano do szkolnictwa do Japonii. W listopadzie awansował na chorążego.

[edytuj] Kampania nad Filipinami

W lutym 1944 powrócił do jednostki bojowej - 201. Kokutai operującego z Kuryli, a następnie z Luzonu na Filipinach. 25 października prowadził samoloty eskortujące pierwszy atak samolotów kamikaze w zatoce Leyte. Sam również chciał zgłosić się na kamikaze, lecz sprzeciwiło się temu dowództwo.

26 października zginął jako pasażer bombowca Nakajima Ki-49 Donryu 1021. Kokutai, gdy leciał na jego pokładzie wraz z kilkoma innymi pilotami myśliwskimi na wyspę Luzon, aby sprowadzić do Mabalacat nowe "Zera". Nad Calapan na wyspie Mindoro (Filipiny) bombowiec został zaatakowany przez dwa Hellcaty z amerykańskiego lotniskowca USS "Wasp" i spadł na ziemię w płomieniach, zestrzelony prawdopodobnie przez podporucznika Harolda Newella.

Pośmiertnie został awansowany na porucznika. Zestrzelił około 87 samolotów nieprzyjaciela. Według innych źródeł 103 - dokładna liczba jest trudna do ustalenia, gdyż lotnictwo japońskie, aby zachęcić pilotów do współdziałania, nie prowadziło oficjalnej statystyki indywidualnych zestrzeleń. Szacunki oparte są głównie na zapiskach lotników, które z różnych przyczyn są często zawyżone i powojennych relacjach świadków. Do umocnienia legendy Hiroyoshiego Nishizawy jako asa przestworzy niezwyciężonego w walce powietrznej przyczynił się fakt, że zginął jako "pasażer" bombowca.