Henryk Budziński
Z Wikipedii
Henryk Budziński (ur. 29 listopada 1904 w Bobryku koło Stanisławowa, zm. 18 marca 1983 w Gdańsku), polski wioślarz, medalista olimpijski.
Startował w kilku konkurencjach wioślarskich, ale największe sukcesy odniósł w dwójkach bez sternika, w osadzie z Janem Krenzem-Mikołajczakiem. Zostali wicemistrzami Europy w Bydgoszczy w 1929, a rok później stanęli na najwyższym podium po zdobyciu mistrzostwa w Liège. Zdobyli brązowy medal podczas Igrzysk Olimpijskich w Los Angeles 1932.
Budziński zdobył też srebrny medal Mistrzostw Europy w Paryżu w 1931 w czwórce bez sternika (partnerzy: Jan Krenz-Mikołajczak, Zdzisław Kasprzak, Kazimierz Nowakowski). Podczas Mistrzostw Europy w Budapeszcie w 1933 polska czwórka bez sternika z Budzińskim odpadła w repesażach.
Budziński był osiem razy mistrzem Polski:
- dwójki bez sternika: 1929, 1930, 1931
- dwójki ze sternikiem: 1931
- czwórki bez sternika: 1930, 1931, 1933
- ósemki: 1929, 1931
Po zakończeniu kariery w 1933 pracował jako trener.
W czasie wojny dostał się do niewoli radzieckiej, następnie został przekazany do niewoli niemieckiej. Zbiegł z niej i ukrywał się w Warszawie. Wziął udział w powstaniu warszawskim. Po wojnie mieszkał w Gdańsku, gdzie pracował w przedsiębiorstwie budowlanym.
