Gustaw Landau-Gutenteger
Z Wikipedii
Gustaw Landau-Gutenteger (ur. 1862 w Warszawie - zm. 13 października 1924 w Berlinie) - architekt.
Po ukończeniu studiów w Petersburgu zamieszkał w Łodzi około 1888 roku i otworzył biuro projektowe przy ul. Piotrkowskiej 128. Jest uznawany za jednego z wybitniejszych łódzkich architektów przełomu stuleci.
Studiował w Instytucie Inżynierów Cywilnych w Petersburgu na Wydziale Architektury Dróg i Mostów.
Jego projekty utrzymane są w stylu eklektycznym, ale również kamienice neostylowe. Od 1901 roku projektował w stylu secesyjnym.
[edytuj] Główne dzieła
- Budynki przy ulicy Piotrkowskiej, m.in.:
-
- 1899 neobarokowa kamienica pod nr. 31
- secesyjny dom Kona w typie secesji monachijskiej i berlińskiej, pod nr. 43
- 1891 kamienica neorenesansowa pod nr. 82
- 1898 pod nr. 99
- 1891 neorenesansowa kamienica pod nr. 120
- secesyjna kamienica Schichtów pod nr. 128
- kamienica neorenesansowa pod nr. 153
- kamienica neorenesansowa pod nr. 260
- 1875 Synagoga Wilker Shul
- 1894 pałacyk fabrykanta Gustawa Schreera przy Narutowicza 48 (typ renesansowej willi)
- 1895 Synagoga Reicherów
- 1899 Synagoga Ezras Izrael
- 1902 Dom bankowy Wilhelma Landaua przy Piotrkowskiej 28
- 1902 secesyjna willa Kindermanna (obecnie Miejska Galeria Sztuki w Łodzi Pod Jabłoniami) [1]
- 1902 przy Wólczańskiej 5 (sala tańca zawierająca motywy stylu secesyjnego)
- 1902 Kamienica czynszowa przy Al. Kościuszki 93
- 1907 Szkoła Zgromadzenia Kupców - jeden z pierwszych betonowych budynków w Polsce, zawierający w secesyjnej fasadzie elementy konstruktywistyczne przy Narutowicza 68 (wybudowany w 1911)
