Gruba Kaśka
Z Wikipedii
Gruba Kaśka - studnia, w zasadzie budynek w Warszawie, stojący w korycie Wisły, który pompuje wodę z systemu podwodnych drenów do Warszawskich Filtrów.
Spis treści |
[edytuj] Opis
Gruba Kaśka została wzniesiona w 1964 r. W 2002 r. została wyremontowana wizualnie i technicznie oraz zwiększono przepustowość. Oddano ją ponownie do użytku w styczniu 2003 r. Pompuje wodę z kilkunastu promieniście ułożonych drenów i 300-metrowym tunelem na brzeg.
[edytuj] Historia
Ujęcia infiltracyjne znane są od początku zeszłego stulecia, ale zawsze budowane były na lądzie. Po kilku latach eksploatacji w warszawskim złożu filtrującym odłożyło się tak wiele zanieczyszczeń, że ujęcia brzegowe należało zamknąć.
Metodę pobierania wody spod dna rzeki opracował inż. Włodzimierz Skoraczewski. Metoda ta często jest nawet nazywana na świecie ujęciem warszawskim. Jej przewaga nad filtrami w brzegach polega na tym, że na nieuregulowanej rzece występuje zjawisko stałego przesuwania się rumowiska dennego. Zapewnia to ujęciom stałą, naturalną wymianę złoża. W Warszawie dodatkowo dwa Chude Wojtki, kręcące się stale w okolicach Grubej Kaśki i położonych wyżej dwóch ujęć brzegowych, strugami wody pod ciśnieniem spłukują wierzchnią, najbardziej zanieczyszczoną warstwę. Nurt Wisły nanosi wtedy kolejną warstwę.
[edytuj] Podstawowe dane
- umiejscowienie wzdłużne - 509 km. Wisły
- umiejscowienie poprzeczne - 186 m. od lewego brzegu
- układ drenów - promienisty
- ilość drenów - 15
- głębokość umiejscowienia drenów - 4-8 m.
- łączna długość drenów - 1472 m.
- data uruchomienia - 22 września 1964 r.
- wydajność - 90-12- tys. m³ na dobę
