Grob G 112
Z Wikipedii
| Grob G 112 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | Niemcy |
| Wytwórnia | Grob Flugzeugbau |
| Typ | samolot sportowy |
| Konstrukcja | wolnonośny dolnopłat o konstrukcji kompozytowej, podwozie trójkołowe – stałe |
| Załoga | 2 (pilot, pasażer) |
| Historia | |
| Data oblotu | 4 maja 1984 |
| Dane techniczne | |
| Napęd | 1 silniki tłokowy Grob 2500F1 |
| Moc | 90 KM (66 kW) |
| Wymiary | |
| Rozpiętość | 11,00 m |
| Długość | 6,89 m |
| Wysokość | 2,15 m |
| Powierzchnia nośna | 12,32 m² |
| Masa | |
| Własna | 530 kg |
| Użyteczna | 220 kg |
| Startowa | 750 kg |
| Zapas paliwa | 100 dm³ |
| Osiągi | |
| Prędkość max. | 220 km/h |
| Prędkość przelotowa | 185 km/h |
| Zasięg | 1550 km |
| Długotrwałość lotu | 5,5 – 12,5 godz. |
| Rozbieg | 250 m |
| Dobieg | 510 m |
| Dane operacyjne | |
| Liczba miejsc | |
| 1 | |
| Użytkownicy | |
| Niemcy | |
Grob G 112 – niemiecki samolot sportowy z lat osiemdziesiątych XX wieku
[edytuj] Historia
Na początku lat osiemdziesiątych XX wieku niemiecka wytwórnia lotnicza Grob Flugzeugbau z Mindelheim Mattsies, dotychczas specjalizująca się w budowie kompozytowych szybowcach wysokowyczynowych, podjęła pracę nad projektem dwumiejscowego samolotu sportowego.
Prototyp samolotu Grob 112 został oblatany 4 maja 1984 roku i został wyposażony w specjalnie dla niego skonstruowany silnik tłokowy Grob 2500F1. Do tego silnika może być stosowane nawet paliwo samochodowe co zapewnia, że samolot może tankować w dowolnym miejscu. Inną innowacją w tym samolocie jest możliwość jego hangarowania w standardowym garażu samochodowym przy złożeniu skrzydeł. Samolot ten zbudowany był w systemie STOL.
Samolot Grob G 112 stanowił próbę wprowadzenia dwumiejscowego samolotu klubowego dla klasy tanich samolotów sportowych, zdominowanych przez samoloty czteromiejscowe oraz próbę wylansowania nowego ekonomicznego silnika. Próba ta jednak nie powiodła się i ostatecznie samolot nie wszedł do produkcji seryjnej.
[edytuj] Opis konstrukcji
Samolot Grob G 112 to wolnonośny dolnopłat z konwencjonalnym usterzeniem w układzie krzyżowy. Konstrukcja kompozytowy.
Podwozie trójkołowe stałe z przednim kółkiem i kołami osłoniętymi owiewkami.
Skrzydła dwudzielne, o obrysie trapezowym z poszerzeniem do przodu w partii przykadłubowej, ma duże klapy wysklepiające profil skrzydła oraz lotni. Dla ułatwienia hangarowania połówki skrzydła składa się wzdłuż kadłuba. Automatyczne łączenie napędów klap i lotek wyklucza błędy przy montażu skrzydła i nie wymaga dużej obsługi.
Usterzenie wolnonośne o obrysach trapezowych, ze statecznikami i sterami. Usterzenie kierunku z dużym skosem, ster wysokości z klapką.
Kadłub ma w przednie części silnik a za nim kabina o szerokości 1,2 m z dwoma fotelami obok siebie, z odchylanymi siedzeniami dla ułatwienia dojścia do przestrzeni bagażowej w tylnej części kadłuba. Kabina osłonięta ze stałą częścią przednią i tylną oraz środkową, której połówki otwierają się do góry i są w tym położeniu blokowane.
Napęd stanowi silnik tłokowy typu bokser 4-cylindrowy Grab 2500F1, napędzający dwułopatowe śmigło Grob o stałych obrotach. Kadłubowy zbiornik paliwa zawiera 100 dm³ paliwa.
