Gradient adiabatyczny
Z Wikipedii
Gradient adiabatyczny jest zmianą temperatury w atmosferze przy założeniu, że cząstka próbna powietrza jest termicznie odizolowana a zmiany zależą tylko od wewnętrznych procesów takich jak zmiana objętości cząstki lub przejścia fazowe. Gradient temperatury w atmosferze opisany jest równaniem
gdzie γ jest gradientem temperatury, T jest temperaturą, a z jest wysokością.
Spis treści |
[edytuj] Rodzaje adiabatycznych gradientów temperatury
[edytuj] Gradient suchoadiabatyczny
Gradient suchoadiabatyczny jest zmianą temperatury cząstki powietrza podczas wznoszenia lub opadania przy założeniu, że para wodna wewnątrz cząstki nie kondensuje lub paruje. Gradient suchoadiabatyczny w atmosferze wynosi 9.78 °C/km (3 °C/1000 stóp (3048 m)). Fizycznie, w czasie pionowego ruchu, cząstka powietrza napotyka różne ciśnienie otoczenia co powoduje zmianę jej objętości i zmianę temperatury. Zakłada się też, że nie ma żadnej innej wymiany ciepła, np przez dostarczanie energii słonecznej.
[edytuj] Gradient wilgotnoadiabatyczny
Kiedy cząstka próbna porusza się pionowo w atmosferze ale para wodna jest nasycona wtedy poza procesem adiabatycznego sprężania lub rozprężania zachodzi zmiana temperatury wewnątrz cząstki związana z parowaniem lub kondensacją pary wodnej. Mówimy wtedy o gradiencie wilgotnoadiabatycznym.
W atmosferze pionowy gradient temperatury zależy od pory dnia i od wielu innych czynników i zazwyczaj zawiera się pomiędzy gradientem sucho- i wilgotnoadiabatycznym. Typowa wartość wynosi około 6.5 °C na km (3.57 °F/1000 ft lub 1.99°C/1000 ft).
