Gra Endera

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Gra Endera (ang. Ender's Game, 1985) to należąca do gatunku science fiction i jednocześnie najbardziej znana powieść Orsona Scotta Carda. Jest pierwszą z cyklu powieści o tytułowym Enderze.

Powieść powstała w oparciu o opowiadanie o tym samym tytule, opublikowane po raz pierwszy w roku 1977, a następnie umieszczone w tomie opowiadań Pierwsze spotkania w świecie Endera. Za powieść Card otrzymał nagrodę Hugo oraz Nebulę w 1985 roku. Rok później, nagrody te zdobyła również druga część cyklu, Mówca umarłych.

Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.

Akcja rozgrywa się w świecie przyszłości. Ziemia zagrożona jest zniszczeniem przez Robale - owadopodobne, obce istoty spoza układu słonecznego. W celu przeciwstawienia się temu zagrożeniu ludzkość ucieka się do niecodziennej metody - wybiera spośród urodzonych na całym świecie dzieci te najinteligentniejsze i od najmłodszych lat szkoli je na żołnierzy, którzy mają pokierować ziemskimi siłami kosmicznymi w tej rozgrywce o śmierć i życie.

Najlepszym spośród kadetów jest Andrew Wiggin nazwany przez siostrę Valentine Enderem (z ang. kończący). Przez brata i rówieśników nazywany Trzeci, ponieważ w tamtym świecie można było mieć tylko dwoje dzieci, ale władze wyjątkowo zgodziły się na trzeciego potomka. Ender został wytypowany na zbawiciela świata. Jego siostra Val i brat Peter nie zdali testu. Jak tylko Andrew wystarczająco podrósł, został wysłany na naukę do Szkoły bojowej. Jako starter poznał kilku przyjaciół, w tym Alai i Shena. Okazał się najlepszym uczniem. Był członkiem kilku grup szkoleniowych, tzw. armii (Salamandry, Szczura, ...) a po kilku latach dostał własną - armię Smoka. Pomimo tego, że do armii Smoka przydzielono samych starterów uczynił z niej najlepszą armię w szkole. W wieku 12 lat dostał się do Szkoły dowodzenia. Był uczony przez samego Mazera Rackhama, dowódcę zwycięskiej armii, która odparła II inwazję. Szkolenie na symulatorze miało przygotować Endera do prowadzenia wojny. Razem ze swoim zespołem radził sobie nadzwyczaj dobrze, nie wiedząc, że dowodzi prawdziwą flotą i wygrywa prawdziwe bitwy.