Gottfried Helnwein
Z Wikipedii
Gottfried Helnwein (ur. 8 października 1948 roku w Wiedniu) - artysta pochodzenia austriacko-irlandzkiego. Uprawia kilka gałęzi sztuk, od tradycyjnego malarstwa, poprzez fotografię aż po perfomance.
Helnwein studiował malarstwo na Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu (Akademie der Bildenden Künste, Wien). Skończył z wyróżnieniem (the Master-class prize); otrzymał również nagrody Kardinal-König prize oraz Theodor-Körner prize.
Jego wczesne prace to przede wszystkim hiper-realistyczne akwarele przedstawiające okaleczone dzieci; motyw ten był często wykorzystywany również w licznych perfomances w miejscach publicznych. Helnwein jest konceptualnym artystą; koncentruje się przede wszystkim na psychologicznych i socjologicznych aspektach niepokoju i lęku wśród społeczeństwa, które te z kolei wywodzą się z historycznych wydarzeń i politycznych dyskusji. W rezultacie jego prace często są postrzegane jako prowokacyjne i kontrowersyjne.
Helnwein studiował tradycyjne malarstwo i choć nadal maluje, w swoich pracach sięga również po przeróżne techniki artystyczne, wykorzystując współczesną technikę i media, szczególnie w głośnych i kontrowersyjnych perfomances. Helnwein uprawia również rysunek, freski, fotografię, rzeźbę oraz projektuje inscenizacje i kostiumy do wielu spektakli teatralnych, baletu czy opery, m.in. dla Staatsoper Hamburg, Volksbühne Berlin, Los Angeles Opera. Stworzył wiele dekoracji teatralnych dla takich twórców jak Maximilian Schell (Los Angeles Opera), Jürgen Flimm (Hamburgische Staatsoper), Hans Kresnik (Volksbühne Berlin, Staatstheater Stuttgart, Deutsches Schauspielhaus Hamburg), Gregor Seyffert (Robert Schumann-Festival, Düsseldorf) i Gert Hof (Hamletmaschine, d'Heiner Müller, Berlin, Monachium).
Amerykański nowelista, eseista, krytyk William S. Burroughs pisał o Helnweinie: Funkcją artysty jest wywołanie zdziwienia u odbiorcy w doświadczaniu dzieła: artysta pokazuje co wie, ale tak naprawde nie wie, że coś wie. Helnwein jest mistrzem zaskoczenia w poznawaniu sztuki.
Spis treści |
[edytuj] Wybrane zdarzenia z chronologii artysty
1982 Helnwein odmówił stanowiska, które zaproponował Uniwersytet Nauk Stosowanych w Hamburgu.
1983 Andy Warhol pozuje dla Helnweina do serii zdjęć w Nowym Jorku.
1984 Helnwein spotyka Carla Barksa, pracownika Studia Walta Disneya; twórcę takich postaci komiksowych jak Kaczor Donald.
Minister Spraw Zagranicznych ZSRR Andriej Gromyko usiłuje nabyć swój portret namalowany przez Helnweina na okładkę "Time". Ale portret jest już częścią kolekcji The Smithsonian Institute w Waszyngtonie
1985 Rudolf Hausner, austriacki malarz, rysownik, rzeźbiarz, profesor gościnnie uczący m.in. na Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu rekomenduje swojego studenta Helnweina jako sukcesora na stanowisko wykładowcy w tejże Akademii, jednak Helnwein opuszcza Wiedeń i wyjeżdża do Niemiec; mieszka i pracuje w zamku niedaleko Kolonii.
Telewizja niemiecka (ZDF) i austriacka (ORF) nakręca film "Helnwein", który otrzymuje nagrodę Adolf-Grimme prize za najlepszy dokument, oraz nagrody Eduard-Rhein prize i Goldenen Kader award.
1986 Bazując na swoich realistycznych pracach, Helnwein rozwija swój abstrakcyjny i ekspresyjny styl w malarstwie. Zaczyna malować obrazy wielkiego formatu o charakterystycznej barwie monochromatycznego błękitu.
1988 W rocznicę "Nocy kryształowej" czyli pogromu Żydów w hitlerowskich Niemczech, w nocy z 9-10 listopada 1938, który oficjalnie zainicjował holocaust) Helnwein ustawił 100-metrową instalację w centrum Kolonii, pomiędzy Muzeum Ludwiga a kolońską katedrą. Od tej pory instalacje o wielkich rozmiarach będą ważną częścią sztuki Helnweina.
1989 Wystawa w Folkwang Museum, Essen, Niemcy.
1990 Helnwein zaczął skupiać się na fotografii cyfrowej i tworzeniu obrazów za pomocą komputera, które często łączył z tradycyjnymi technikami malarskimi.
1994 Reżyser scenografii, kostiumów, wizażysta do sztuki Makbet, w produkcji Teatru Choreograficznego Hansa Kresnika w Berlinie. Sztuka ta zdobyła nagrodę Theatre Prize of Berlin.
1997 Wyjeżdża do Irlandii.
W tym samym czasie Rosyjskie Muzeum Narodowe w Sankt Petersburgu organizuje przegląd sztuki Helnweina i publikuje monografię artysty.
1999 "Apokalipsa", indywidualny pokaz i instalacja w gotyckim kościele dominikanów w Krems, Austria. Kolekcja w Muzeum Okręgowym Dolnej Austrii.
2000 San Francisco Museum of Modern Art, Los Angeles County Museum of Art i inne amerykańskie muzea pokazują dzieła Helnweina (m.in. znany obraz "Mickey").
"Amerykańskie malarstwo" - bazując na starych czarno-białych filmach i zdjęciach z gazet z lat 50 i 60. Helnwein pracuje nad serią obrazów (mieszana technika) przedstawiające Amerykę w surrealistycznej wizji.
2001 Reżyser scenografii i kostiumów do opery Igora Strawińskiego "The Rake's Progress" w Operze Narodowej w Hamburgu.
2002 Zakłada studio w Los Angeles.
Premiera filmu dokumentalnego (z wywiadem artysty referującego swoją sztukę i holokaust) Neunter November Nacht w Muzeum Tolerancji, Centrum Szymona Wiesenthala, Los Angeles. Współpraca z Marilyn Mansonem przy multimedialnym projekcie "The Golden Age of Grotesque" (zdjęcia, video, inscenizacja, kilka perfomances z muzyką Mansona). Podczas innego performance w Berlinie (Volksbühne Berlin) Helnwein pokazywał swoje zdjęcia a Manson swoje akwarele.
Sean Penn zaprasza Helnweina do pracy przy projektach filmowych.
2004 "The Child" wystawa w California Palace of the Legion of Honor, San Francisco Fine Arts Museums. Współpraca z aktorem Maksymilianem Schellem do opery Ryszarda Straussa "Der Rosenkavalier” w operze w Los Angeles.
Helnwein otrzymuje irlandzkie obywatelstwo.
2005 Przegląd sztuki Helnweina w Narodowym Muzeum Sztuki w Pekinie.
2006 Praca z Mansonem nad filmem - projekt artystyczny "Phantasmagoria", opierający się na wizji Lewisa Carrolla.
Gottfried Helnwein obecnie żyje i pracuje w Irlandii i w Los Angeles. Żonaty z Renate Helnwein ma czwórkę dzieci: Cyril ([1]), Mercedes ([2]), Ali Elvis ([3]) oraz Amadeus.
Ma wciąż liczne wystawy na całym świecie w galeriach, na ulicach i w renomowanych muzeach.
[edytuj] Cytaty
"Więcej nauczył mnie Kaczor Donald niż wszystkie szkoły do których uczęszczałem".
Gottfried Helnwein
"Helnwein jest jednym z niewielu ekscytujących malarzy jakich mamy dzisiaj".
Norman Mailer, pisarz
"Świat jest domem pełnym strachów, Helnwein jest przewodnikiem po tym miejscu. W jego pracach znajdziemy smutek, ironię, brzydotę i piękno. Ale nie wszystkie jego prace są zawarte na płótnach. Wiele z nich jest dostępnych w przestrzeni publicznej, w miejscach gdzie toczy się życie i jest nieprawdą, że ten kto to wie, wie o nim wszystko. Spójrz na jego obrazy i powiedz "ten facet był wszędzie". Nie możesz siedzieć w klozecie - i skreować tego. On zapracował na poziom swoich prac".
Sean Penn, aktor, reżyser
"Nigdy nie zapomnę otwarcia wystawy "Kindskopf" ("Głowa dziecka") w Rosyjskim Muzeum. Nie tylko z powodu nieprzeciętnych wielkości obrazów (6 metrów wysokości, 4 metry szerokości), znanych już z reprodukcji, które pokazały nam coś nowego w naszej rzeczywistości, wydawało się, że okupują quasi-monumentalną część przestrzeni wystawy naszego muzeum. Zdałem sobie sprawę, że zobaczyłem wewnętrzny kontekst tych innowacyjnych obrazów z calego zestawu nowych artystycznych punktów widzeń".
Alexander Borovsky, kurator współczesnej sztuki w Rosyjskim Muzeum Narodowym, Sankt Petersburg
"Warhol jest pre-Helnweinem..."
Dieter Ronte, Dyrektor Museum of Modern Art w Wiedniu
"Helnwein walczy o ekspresję i staje przeciwko uciskowi, to są powody dlaczego wybrałem go jako artystycznego partnera"
Marilyn Manson, muzyk, artysta
"Gottfried Helnwein is a genius!"
Arnold Schwarzenegger, Gubernator Kalifornii, kulturysta, aktor
"Gottfried Helnwein jest artystą światowej klasy"
Carl Barks, komiksowy artysta, pisarz, twórca takich postaci jak Kaczor Donald, Sknerus McKwacz, Diodak, Bracia Be, Granit Forsant czy Magika De Czar.
"Przez lata Gottfired Helnwein rozwijał swój unikalny styl i dzisiaj jest jednym z największych na świecie"
Ron Wood, muzyk The Rolling Stones
"Nawet dzieci nie były oszczędzane; one również były ofiarami destrukcji. To było głównym zamierzeniem Helnweina, uświadomić dzisiaj konsekwencje tamtego okresu bez litości w tak niekonwencjonalny sposób. Stworzył on fotografie przedstawiające rozrzucone bez ładu stosy zwłok; portrety tych dzieci wręcz zmuszają widza do zatrzymania się i przemyślenia. Furia z jaką neo-naziści reagowali na te obrazy jest zrozumiała skoro z tą samą furią walczyli przez lata przeciwko "Dziennikowi" Anny Frank; morderca dzieci wzbudza obrzydzenie i protest w każdym człowieku, czy oni więc są tak opętani przez ideologię, tak obłąkani? Przyczyna zniszczeń przetrwała do dzisiaj; te portety poświadczają ową manię szaleństwa - w usiłowaniu pocięcia wszystkiego na kawałki, na strzępy. "Ludzie, proszę, zatrzymajcie się,... spójrzcie na te twarze dzieci, pomnóżcie ich liczbę przez kilka setek tysięcy. Tylko wtedy uświadomicie sobie lub zyskacie poczucie rzeczywistego rozmiaru Holokaustu, jedną z największych tragedii w historii ludzkiej!"
Szymon Wiesenthal, żydowski działacz, tropiciel hitlerowskich zbrodniarzy wojennych, obrońca praw człowieka.
[edytuj] Wybrane publikacje
The Child, Works by Gottfried Helnwein
One man exhibition 2004 San Francisco Fine Arts Museums
Robert Flynn Johnson, Harry S. Parker
Robert Flynn Johnson, The Child, Works by Gottfried Helnwein
(ISBN 0-88401-112-7)
Helnwein, Monograph
Gottfried Helnwein, Retrospective 1997 State Russian Museum St. Petersburg
Alexander Borovsky, Curator for Contemporary Art, Klaus Honnef, Peter Selz, William Burroughs, Heiner Müller, H.C. Artmann.
Alexander Borovsky, The Helnwein Passion
Peter Selz, Helnwein - The Artist as Provocateur
Klaus Honnef, Helnwein - The Subversive Power of Art
(ISBN 3-930775-31-X), Koenemann, 1999 (ISBN 3829014481)
Helnwein - Ninth November Night
The Documentary
Museum of Tolerance, Simon Wiesenthal Center, Los Angeles
Johnathon Keats, Simon Wiesenthal
Johnathon Keats, Helnwein, The Art of Humanity
Autoportraits. Les métamorphoses esthétiques du double
Der Untermensch, 2004, Edition Braus, Musée d'Art Moderne Strasbourg, Exposition particulière, 1986
Peter Gorsen Peter Gorsen, Musée d'Art Moderne Strasbourg, Expostion individuelle, 1986
Le nazisme dans l'œuvre d'Anselm Kiefer et Gottfried Helnwein
Université Paris I. Panthéon-Sorbonne, Galia Fischer
Mémoire de Maîtrise d’Histoire de l'art 2003
Galia Fischer, Le nazisme dans l'œuvre d'Anselm Kiefer et Gottfried Helnwein
'Gottfried Helnwein - l'horrible et le sublime
Benedikt Taschen Verlag 1992
Andreas Mäckler Andreas Mäckler, Gottfried Helnwein - l'horrible et le sublime
[edytuj] Linki zewnętrzne
www.helnwein.com (strona oficjalna)
http://www.gottfried-helnwein-child.com
