Gehenna (religia)
Z Wikipedii
Gehenna (hebr. גי(א)-הינום Gehinnôm) - Dolina Hinnom, dolina która w czasach starożytnych wyznaczała granice miasta Jerozolimy, znajdująca się za bramą miasta zwaną Hersit i będąca pierwotnie wysypiskiem śmieci, miejscem kremacji zwłok przestępców oraz tych, którym odmówiono z różnych względów normalnego pogrzebu. W Dolinie Hinnom utrzymywano stale palące się ognie, na jej środku znajdowało się wzniesienie zwane Tofet na którym żydowski król Achaz złożył niegdyś bogu Molochowi w ofierze własnego syna. Od tego momentu w judaizmie Dolina Hinnom jest symbolem bałwochwalstwa, kultu fałszywego boga oraz hańby, niegodziwości oraz najniższego poziomu piekła z którego nie ma powrotu i do którego trafiają potępione dusze na wieczną mękę. Ołtarz ofiarny w Dolinie Hinnom zniszczył król izraelski Jozjasz, aby powstrzymać składanie ofiar Molochowi.
W eschatologii chrześcijańskiej gehenna również staje się synonimem miejsca potępienia (piekła) i wiecznego ognia, w którym będą płonąć potępieni po Sądzie Ostatecznym, święty Marek roztacza w swojej ewangelii wizje piekła oparte na starotestamentowej księdze proroka Izajasza.
