Fotodioda półprzewodnikowa
Z Wikipedii
Fotodioda, półprzewodnikowy element bierny, oparty o złącze P-N, z warstwą zaporową. Brak polaryzacji w momencie oświetlania półprzewodnika, w złączu powstaje siła elektromotoryczna (fotoprąd lub zjawisko fotowoltaiczne).
[edytuj] Zastosowania:
- przy braku polaryzacji - bateria słoneczna
- przy polaryzacji zaporowej - nieliniowy rezystor, w którym opór zależy od strumienia światła.
W obu przypadkach można wykorzystać fotodiodę jako detektor.
[edytuj] Typowe konstrukcje:
- stopowa (częstotliwość graniczna fgr~10 MHz),
- dyfuzyjna-mesa (fgr ~ 100 MHz),
- dyfuzyjna-planarna (fgr ~ 100 MHz),
- pin (fgr ~ 10 GHz, napięcie zasilające 1 V ~100 V),
- fotodioda lawinowa(fgr ~ GHz, napięcie zasilające 200 V ~ 400 V),
- ostrzowa.
