Fiat 1300/1500

Z Wikipedii

Fiat 1300/1500 to włoski samochód średniej klasy koncernu FIAT, produkowany w dwóch wersjach różniących się silnikiem: Fiat 1300 i Fiat 1500, przez zakłady w Turynie w latach 1961-1968. Nadwozie tego samochodu w maju 1961 odpowiadało ówczesnej najnowszej modzie samochodowej, tzn. pontonowy wygląd nadwozia z łukowymi poziomymi płaszczyznami błotników lekko uniesionymi nad maską silnika. Konstrukcja jest dość masywna o znacznym ciężarze. Silniki montowane w tym samochodzie stawiały go w rzędzie najszybszych, o największych osiągach (czas osiągnięcia prędkości od 0...80 km/h - 11,7 s) w samochodach tej klasy pojemnościowej w latach sześćdziesiątych. Konstruktorem silników był Aurelio Lampredi, który zajmował się wcześniej konstruowaniem silników do wyścigowych Ferrari.

Fiat 1300/1500 jest konstrukcją o układzie klasycznym; 4 cylindrowy silnik umieszczony z przodu napędza za pomocą wału koła tylne. Oś tylna sztywna, zawieszona na półeliptycznych resorach piórowych. Oznaczenie samochodu 1300 lub 1500 oznaczało, że były w nim montowane dwa rodzaje silników o pojemności 1295 cm³ lub 1481 cm³.

Blok cylindrów silnika jest odlany z żeliwa, a w skrzyni korbowej ułożony jest w trzech głównych łożyskach stalowych wał korbowy. Tłoki wykonane są ze stopu aluminium i mają wypukłe denka. Wałek rozrządu umieszczony jest w kadłubie silnika i za pomocą długich popychaczy i dźwigienek zaworowych napędza on zawory umieszczone w układzie widlastym w aluminiowej głowicy. Napęd z wału korbowego do wałka rozrządu odbywa się za pomocą łańcucha rozrządu.

Zewnętrznie te dwa modele różnią się ze sobą drobnymi szczegółami:

• Fiat 1500 ma poziomą listwę dzielącą kratę wlotu powietrza, gumowe wkłady kłów zderzaków, gabarytowo większe tylne lampy i wlew do zbiornika paliwa z boku po lewej stronie,
• Fiat 1300 ma wlew w tylnej ścianie pod światłami.

Płytę podłogową Fiata 1500 z rozstawem osi 250,5 cm wykorzystano następnie w nowym włoskim modelu samochodu Fiat 125. Z kolei silnik 1300 i 1500, sprzęgło, skrzynię biegów, wał napędowy, tylny most, zawieszenie przednie i tylne, koła, czyli cały układ napędowy i jezdny Fiata 1300/1500, wykorzystano w produkowanej w Polsce uproszczonej licencyjnej wersji Fiata 125, czyli Polskim Fiacie 125p. Oprócz tego przeniesiono także m.in. instalację elektryczną, niektóre elementy układów sterowania oraz wyposażenie wnętrza nadwozia.

[edytuj] Dane techniczne Fiata 1300 (różnice dla 1500):

• Nadwozie samonośne, 4-drzwiowe, 4-5-miejscowe, całkowicie metalowe
• Silnik 4-suwowy, 4-cylindrowy rzędowy, chłodzony cieczą umieszczony z przodu pojazdu, napędzający tylną oś
• Moc maksymalna - 44,1 kW / 60 KM przy 5200 obr/min (55,2 kW / 75 KM)
• Skrzynia przekładniowa 4-biegowa, całkowicie synchroniczna, sterowana dźwignią umieszczoną przy kolumnie kierownicy
• Hamulce ze wspomaganiem (servo), przednie tarczowe i tylne bębnowe (tylne -> tarczowe z korektorem siły hamowania)
• Długość/szerokość/wysokość - 403 /154,5 /136,5 cm (od 1964 model 1500 ma długość 413 cm)
• Rozstaw osi - 242,5 cm (od 1964 model 1500 - 250,5 cm)
• Masa własna pojazdu - 960 kg
• Prędkość maksymalna - 140 km/h (155 km/h)
• Zużycie paliwa - 8,8 l/100 km (9,4 l/100 km) wg normy włoskiej CUNA