Era prekambryjska
Z Wikipedii
Era prekambryjska to tradycyjnie era od powstania Ziemi do pierwszych skamieniałości zwierzęcych. Ponieważ odnaleziono starsze skamieniałości, zmieniono określenie na "do eksplozji kambryjskiej".
Istnieją różne podziały ery prekambryjskiej. Często rezygnuje się z tego określenia i dzieli się ten okres na: do powstania życia i od powstania życia.
Prekambr to bardzo długi okres w dziejach Ziemi (ok. 3,5 mld lat), obejmujący ery: archaik i proterozoik. Powstały wtedy najstarsze skały budujące tzw. tarcze kontynentalne oraz podłoże platform kontynentalnych. Charakteryzuje się bardzo słabym rozwojem świata organicznego. Skały powstałe w ciągu prekambru zawierają bardzo nieliczne skamieniałości organiczne, często trudne do identyfikacji. Jest to okres obejmujący blisko 85% dziejów Ziemi. Wg teorii tektoniki płyt w czasie jego trwania powstały przemieszczające się w wyniku ruchów płyt litosfery kontynenty, które pod jego koniec utworzyły na krótko jeden superkontynent Pangeę. Z tego okresu pochodzą też najstarsze ślady życia, pojedyncze komórki utożsamiane z bakteriami i sinicami.
