Emhyr var Emreis
Z Wikipedii
Emhyr var Emreis, Jeż z Erlenwaldu, Duny z Maecht - fikcyjna postać z cyklu Andrzeja Sapkowskiego o wiedźminie Geralcie z Rivii, cesarz Nilfgaardu. Po raz pierwszy postać ta pojawia się w opowiadaniu Kwestia ceny.
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Podczas urodzin została rzucona na niego klątwa, przez co od świtu do zmierzchu jego głowa przybierała kształty głowy jeża. Za młodu uratował rannego Roegnara, króla Cintry, męża Calanthe. Jako nagrodę zażądał, aby ten oddał mu to, co zastanie w domu, a czego teraz się nie spodziewa. Po 15 latach przyjechał do Cintry, zażądał od Calanthe jej córki, Pavetty, która okazała się być tą niespodzianką. Calanthe zdjeła z niego klątwe, mówiąc "Daje ci Pavettę". Nie udałoby się to, gdyby nie pomoc Geralta z Rivii, dzięki któremu nie doszło do zabicia Duny'ego. Za tę pomoc stracił swoją córkę Cirillę, gdyż wiedźmin zażądał od niego tego, czego on zażądał niegdyś od Roegnara - jego dziecka, o którym jeszcze nie wiedział.
Emhyr chciał Cirillę, księżniczkę Cintry za żonę i po rzezi Cintry długo jej poszukiwał. Nie przeszkadzał mu w tym fakt, że Ciri była jego córką. Przepowiednia bowiem głosiła, że z Ciri narodzi się syn władający połową świata, natomiast jego syn będzie władcą całego świata. Odnalazł Ciri (w ostatnim tomie sagi - Pani Jeziora), jednak nie zabrał jej ze sobą, tylko zostawił Geraltowi i Yennefer. Podczas tego wydarzenia okazało się również, że Emhyr var Emreis to Duny, Jeż z Erlenwaldu.
Jego przydomek to "Deithwen Addan yn Carn aep Morvudd" - Biały Płomień Tańczący na Kurhanach Wrogów
