Eduard Blásy
Z Wikipedii
Eduard (Ede) David Blásy (3 maja 1820 - 25 czerwca 1888) – taternik, pierwszy zdobywca Rysów, zarządca Starego Smokowca, propagator turystyki.
Urodził się we wsi Veľka (obecnie dzielnica Popradu). Posiadacz ziem w tej miejscowości, był jej wieloletnim starostą i tam też zmarł i został pochowany.
W latach 1869 - 1874 był zarządcą Starego Smokowca. W roku 1971 wybudował pierwszy budynek schroniska w dolinie Wielickiej nad wschodnim brzegiem Wielickiego Stawu. Był to mały, kamienny, trzyizbowy domek, który przetrwał jedynie trzy lata, w 1874 zniszczony przez lawinę śnieżną.
Bedąc zapalonym myśliwym doskonale poznał południowe stoki Tatr polując na kozice. 30 lipca 1840 roku dokonał (wraz z koziarzem Jánem Driečnym starszym) pierwszego letniego wejścia na Rysy (drogą przez przełęcz Waga). W latach 1853 - 1886 odwiedził wierzchołek Rysów jeszcze 19 razy wprowadzając nań liczne osoby. Swoje pionierskie wejście opisał w Tatra-Videk (1883 nr 13 i 15) w artykule "A Tengerszem-csúcs elsö megmászása vagyis inkább felfedezése" (Pierwsze zdobycie a raczej odkrycie szczytu Morskiego Oka). Dla uczczenia tego wejścia, w północno-zachodni wierzchołek Rysów wmurowano w 1891 marmurową tablicę pamiątkową z węgierskim napisem "Blásy Ede emlékére" (Ku czci Edwarda Blasego), która jednak po roku została zniszczona.
W 1845, wraz z Jakubem Luxem, dokonał drugiego wejścia na Lodowy Szczyt
5 stycznia 1873 roku, wraz z Jakubem Gellhofem i Jakubem Luxem, zdobył zimą (pierwsze wejście) Sławkowski Szczyt.
