Ecthelion I
Z Wikipedii
Ecthelion I – fikcyjna postać ze stworzonej przez J. R. R. Tolkiena mitologii Śródziemia.
Informacje na jego temat znajdują się w Dodatkach do trzeciego tomu Władcy Pierścieni oraz w tomie XII Historii Śródziemia.
Postać ta nie pojawia się w ekranizacji powieści (reżyseria Peter Jackson).
Nie należy mylić tej postaci z dwiema innymi – Ecthelionem, elfem z Gondolinu oraz z Ecthelionem II, późniejszym namiestnikiem Gondoru.
- W angielskim oryginale – Ecthelion I
- Przekład Marii Skibniewskiej – Ecthelion I (Ekthelion)[1]
- Przekład Jerzego Łozińskiego – Ektelion I
- Przekład Marii i Cezarego Frąców – Ecthelion I
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Ecthelion I (ur.? rok Trzeciej Ery – zm. 2698 rok Trzeciej Ery) – Dúnadan, siedemnasty namiestnik rządzący Gondorem. Był synem Orodretha. Urząd objął w 2685 roku. Sprawował go do końca swego życia przez 13 lat. W 2698 roku odbudował (czy też odrestaurował) Białą Wieżę w Minas Tirith, którą wzniósł król Calimehtar. Jako że Ecthelion zmarł bezpotomnie, kolejnym namiestnikiem został jego kuzyn, Egalmoth.
Imię Ecthelion pochodzi z języka sindarin i znaczy w tej mowie Syn ostrza włóczni.
| Poprzednik Orodreth |
Namiestnicy rządzący Gondorem | Następca Egalmoth |
[edytuj] Przypis
- ↑ Ta forma występuje w starych wydaniach Władcy pierścieni.
