Dzwonnica Giotta
Z Wikipedii
Dzwonnica Giotta we Florencji została zaprojektowana przez Giotto na planie kwadratu o boku długości 16 m z graniastymi wzmocnieniami w narożnikach. Rozpoczętą przez Giotto w 1334 budowę kontynuował po jego śmierci w 1337 Andrea Pisano. Po nim od 1348 do 1359 budową kierował Francisco Talenti, który kampanilę ukończył. On też zaprojektował okno na najwyższej kondygnacji. Cała budowla ma 84 m wysokości. Jej elewacje zostały obłożone kolorowymi płytami marmuru: białego z Carrary, zielonego z Prato i różowego z Maremmy w pobliżu Sieny, (obecnie częściowo zastąpionego wapieniem) ułożonego w geometryczny wzór. Dolny pas płyt ozdobiony jest sześciokątami, w których przedstawiono sceny Stworzenia i pracy ludzkiej. Wyższy pas zdobią romby z płaskorzeźbami przedstawiającymi 7 Planet (od Jowisza w narożniku od strony północnej), Cnoty, Sztuki wyzwolone (m. in. astronomię, budownictwo, medycynę, tkactwo) i 7 Sakramentów. Nad nimi, w niszach, znajduje się 16 posągów przedstawiających proroków izraelskich, Sybillę i św. Jana Chrzciciela. Obecnie w niszach znajdują się kopie rzeźb, oryginały umieszczono w muzeum - Museo dell’Opera del Dumo.
