Dzika karta
Z Wikipedii
Dzika karta (ang. wildcard), termin oznaczający dopuszczenie do zawodów, zwykle rangi mistrzowskiej, drużyny lub zawodnika nie spełniającego formalnych warunków uczestnictwa. Prawo to przysługuje zazwyczaj organizatorom rozgrywek.
Dziką kartę przyznaje się zwykle za osiągnięcia w zawodach seniorskich niższych rangą lub juniorskich, dawne zasługi, ale także po dokonaniu wpłaty pieniężnej. Wpłata lub kaucja finansowa jest wymagana niemal zawsze przy dopuszczaniu do rozgrywek ligowych w grach zespołowych (koszykówka, siatkówka)
Dzika karta jest powszechnie stosowana w zawodach tenisowych, golfowych, snookerowych czy żużlowych.
