Dynastia Qin
Z Wikipedii
Dynastia Qin (wym. ćśin lub ćchin) - pierwsza dynastia w historii Cesarstwa Chińskiego, założona w 221 r. przez Pierwszego Cesarza. Obalona na skutek ludowego powstania w roku 206 p.n.e..
W Epoce Walczących Królestw liczba chińskich państw malała, w związku z podbojem mniejszych przez większe. W 300 p.n.e. było ich jeszcze 11, ale w 256 p.n.e. już tylko siedem. Najsilniejszym i najbardziej dynamicznym było Państwo Qin, rządzone twardą ręką przez swych królów. Podbiło ono kolejno wszystkie pozostałe, skłócone ze sobą państwa i w 221 p.n.e. Zheng, król Qin, ogłosił się Pierwszym Cesarzem zjednoczonych Chin.
[edytuj] Najważniejsze wydarzenia
- Zjednoczenie ziem chińskich pod władzą jednej osoby
- Centralizacja i reforma administracyjna wymierzona w struktury feudalne
- Ujednolicenie pisma, miar i wag
- Wzniesienie Wielkiego Muru kosztem kilku milionów ofiar, żeby zabezpieczyć państwo od najazdów koczowniczych plemion z północy
- Zorganizowanie totalitarnego państwa w myśl filozofii legistycznej
- Prześladowania konfucjanistów, m.in. splanie ksiąg i zakopanie żywcem 460 opozycjonistów
- Powstanie, które obaliło dynastię i dało szansę na tron zwykłemu chłopu, Liu Bangowi, który ustanowił Dynastię Han
[edytuj] Pierwszy Cesarz dynastii Qin
-
Zobacz więcej w osobnym artykule: Qin Shi Huang.
Ustanowiona przez niego dynastia Qin przetrwała tylko 14 lat, ale odcisnęła swe piętno na całej historii najludniejszego kraju świata. Od nazwy Qin wywodzi się nazwa Chin w językach europejskich i azjatyckich. Śmiałymi, bezwzględnie egzekwowanymi reforami cesarz zjednoczył kraj pod względem administracyjnym, gospodarczym i kulturowym.
Obszar kraju podzielono na 36 okręgów wojskowo-administracyjnych, zaś odsuniętą od władzy szlachtę rodową zastąpiła centralna i lokalna biurokracja, bez prawa dziedziczenia urzędów. Ujednolicone zostały w całym państwie pismo, systemy pieniężny oraz miar i wag, a nawet rozmiary osi kół wozów. Wprowadzono przymusową pracę i zorganizowano wielkie roboty publiczne, związane z rozbudową Wielkiego Muru Chińskiego (głównie wały ziemne), budową kanałów nawadniających i sieci dróg, mających połączyć wszystkie okręgi ze stolicą. Równocześnie cesarz Qin zreorganizował i skonsolidował siły zbrojne w cesarstwie, po czym wysłał wojska na podbój sąsiednich terytoriów na północy i południu Chin.
Te wielkie przedsięwzięcia Pierwszego Cesarza wymagały ogromnych nakładów pieniężnych, które uzyskiwano głównie z wysokiego opodatkowania ludności chłopskiej. Toteż, gdy cesarz zmarł w 210 p.n.e., cały kraj ogarnęły bunty chłopskie, wsparte również przez szlachtę rodową, wysiedloną wcześniej ze swych posiadłości i pozbawioną władczych praw.
Grobowiec Cesarza Dynastii Qin miał 10 km obwodu. Trumnę zamknięto w wielu sarkofagach, a dojścia do niej strzegło 8000 tysięcy dwustokilowych rzeźb, przedstawiających chińskich wojowników i generałów. Cesarz Dynastii Qin pragnął być nieśmiertelny, by rządzić przyszłymi pokoleniami. Wierzono, że gdy przyszły chiński cesarz będzie potrzebował pomocy, terakotowa armia Cesarza Dynastii Qin wyłoni się z podziemi i będzie walczyć. Rzeźby zrobione były z terakoty, miały po trzy metry długości. Do zrobienia jednej rzeźby trzech ludzi potrzebowało 15 dni. Rzeźby miały różne pozy - jedne klęczały, inne stały. Mimo tak wielkiej ilości rzeźb, każda była inna - miała inne rysy, bądź element ubrania. Oprócz wojowników i generałów, znaleziono jeszcze dwie karoce wraz z końmi. Rzeźby ustawione były wokół grobu nie przypadkowo - żołnieże piechoty z przodu, żołnierze odpierali atak z lewej i z prawej strony, a generałowie im dowodzili. Większość rzeźb miały w rękach włócznie, a ich końce były chromowane. W Europie pierwiastek chromu odkryto dopiero w XVIII wieku. Jednak w dwa lata po śmierci cesarza grobowiec został zniszczony przez buntowników. Prawie wszystkie rzeźby zostały potłuczone, lecz dzięki konserwatorom wszystkie zostały sklejone. Armia rzeźb Cesarza Dynastii Qin została nazwana "Ósmym cudem świata".
[edytuj] Władcy
| Imię pośmiertne | Imię prywatne | Lata panowania |
|---|---|---|
| 始皇帝 Shǐ Huángdì | 嬴政 Yíng Zhèng | 221 p.n.e.-210 p.n.e. |
| 二世皇帝 Èr Shì Huángdì | 嬴胡亥 Yíng Húhài | 209 p.n.e.-207 p.n.e. |
| Nie istnieje | 嬴子嬰 Yíng Ziyīng | 207 p.n.e. |
