Dwunastkowy system liczbowy
Z Wikipedii
Dwunastkowy system liczbowy to pozycyjny system liczbowy, w którym podstawą pozycji są kolejne potęgi liczby 12. Do zapisu liczb potrzebne jest dwanaście cyfr. Poza cyframi dziesiętnymi od 0 do 9 używa się pierwszych dwóch liter alfabetu łacińskiego: A i B.
Liczby zapisuje się tu jako ciągi cyfr, z których każda jest mnożnikiem kolejnej potęgi liczby stanowiącej podstawę systemu, np. liczba zapisana w dziesiętnym systemie liczbowym jako 1000, w duodecymalny systemie przybiera postać 6B4, gdyż:
6x122 + 11x121 + 4x120 = 864 + 132 + 4 = 1000.
System dwunastkowy (czyli duodecymalny) niegdyś był bardzo rozpowszechniony. Używano go w Rzymie - As (jednostka monetarna lub wagowa) składał się z 12 uncji. W Europie pieniądze liczono w solidach, które zawierały po 12 denarów. Mierzono długość w stopach, calach, liniach i punktach, gdzie stopa = 12 cali, cal = 12 linii, linia = 12 punktów. Do dziś używamy takich pojęć jak tuzin (12 sztuk) i gros (12 tuzinów -144 sztuki).