Dowód wprost
Z Wikipedii
Dowód wprost, dowód zwyczajny lub klasyczny, to inna od dowodu nie wprost forma dowodzenia w systemie założeniowym rachunku zdań, w której prawdziwość tezy dowodzi się bezpośrednio poprzez dedukcję - z założeń twierdzenia i aksjomatów teorii (ustalonych reguł).
[edytuj] Przykład dowodzenia metodą wprost w klasycznym rachunku zdań:
 |
(schemat zdaniowy) |
|---|---|
1.  |
(pierwsze założenie w schemacie) |
2.  |
(drugie założenie w schemacie) |
3.  |
(zast. reguły negowania implikacji z wiersza 1.) |
4.  |
(zast. reguły opuszczania koniunkcji z wiersza 3.) |
5.  |
(zast. reguły opuszczania koniunkcji z wiersza 3.) |
6.  |
(zast. reguły opuszczania negacji z wiersza 5. prowadzące do uzyskania tezy schematu, a zatem i wniosku, iż musi być tautologią) |
