Dehydrogenaza alkoholowa
Z Wikipedii
Dehydrogenaza alkoholowa (EC 1.1.1.1) – enzym z grupy oksydoreduktaz przyspieszający przekształcanie się aldehydu octowego w etanol lub odwrotnie. Może także katalizować podobne przemiany innych alkoholi i odpowiadających im aldehydów i ketonów.
Enzym ten odgrywa podstawową rolę w fermentacji alkoholowej, która jest formą oddychania beztlenowego, a także w detoksykacji alkoholu. To właśnie stężenie tego enzymu w organizmie ma decydujący wpływ na osobniczą odporność na zamroczenie alkoholowe. Osoby z dużym jego stężeniem są określane jako mające "mocną głowę", gdyż mogą wypić więcej etanolu i wciąż zachowywać umiarkowaną przytomność umysłu. Ze wględu na to, że proces ten prowadzi do powstania aldehydu octowego, który jest bardziej toksyczny od etanolu, osoby z "mocną głową", płacą za tę cechę silniejszym kacem, większą tendencją do zapadania na alkoholizm i mają większe prawodopodobieństwo zachorowania na marskość wątroby.
Dehydrogenaza alkoholowa występuje bardzo powszechnie - w komórkach bakterii, grzybów, zwierząt i roślin. Współdziała z cząsteczką NAD+ lub NADH jako koenzymem. W reakcji syntezy etanolu z aldehydu octowego, zużywany jest NADH, a jako produkt uboczny powstaje NAD+):
- CH3CH2OH + NAD+ → CH3CHO + NADH + H+
W centrum katalitycznym najlepiej poznanych form tego białka (np. drożdżowej i ludzkiej) występuje też atom cynku. U owadów enzym ten nie zawiera żadnego metalu, a u bakterii zawiera żelazo. W międzynarodowej klasyfikacji enzymów dehydrogenaza zaliczana jest do klasy oksydoreduktaz i ma numer EC. 1.1.1.1.