Centralne Towarzystwo Gospodarcze dla Wielkiego Księstwa Poznańskiego
Z Wikipedii
Centralne Towarzystwo Gospodarcze dla Wielkiego Księstwa Poznańskiego było społeczno-ekonomiczną organizacją polskich ziemian w Wielkopolsce (w XIX wieku zw. Wielkim Księstwem Poznańskim) założone na zjeździe w dniach 21-22 lutego 1861 roku. Jego celem było propagowanie nowoczesnych metod rolniczych w uprawie ziemi i hodowli poprzez organizowanie stacji doświadczalnych, wystaw, zebrań, dyskusji, wycieczek, konkursów oraz poprzez publikowanie wyników w prasie i czasopismach (główne wydawnictwo: Ziemianin).
CTG zajmowało się także organizowaniem rynku artykułów rolno-spożywczych oraz rekrutacją robotników rolnych.
Na czele towarzystwa stał Przewodniczący oraz Zarząd Centralny, podlegały im towarzystwa filialne mające własne dyrekcje. Bezpośrednio przed pierwszą wojną światową towarzystwo wraz z 14 filiami liczyło około 800 członków.
Przewodniczącymi byli kolejno:
- Adolf Łączyński
- Jan Działyński
- Hipolit Cegielski
- Włodzimierz Wolniewicz
- Henryk Szuman
- Zygmunt Szułdrzyński
- Stanisław Żółtowski
- Tadeusz Jackowski
- Tadeusz Szułdrzyński
Przy Zarządzie Centralnym powstały stopniowo wydziały:
- Wydział Techniczno-Fabryczny: przekształcony później w Wydział Gorzelniczy, a następnie w Towarzystwo Gorzelników
- Wydział Leśny, przekształcony następnie w Towarzystwo Leśne
- Wydział Ogólny
- Wydział Rolny
- Wydział Chowy Inwentarza
- Wydział Spraw Robotniczych
