Buczyna storczykowa
Z Wikipedii
Buczyna storczykowa - żyzny i ciepłolubny las buczynowy o charakterystycznej kombinacji gatunków, w której znamienny jest udział gatunków światłolubnych i ciepłolubnych, w tym niektórych storczyków (stąd nazwa). Fitosocjologiczne lasy te zgrupowane są w podzwiązku Cephalanthero-Fagenion, w Polsce zbiorowiska te występują na kresach zasiegu i mają charakter reliktowy. W naszym kraju wyróżnia się 5 odrębnych typów takich buczyn.
Gatunki charakterystyczne: buławnik wielkokwiatowy, buławnik mieczolistny, kruszczyk rdzawoczerwony, kruszczyk szerokolistny.
Gatunki wyróżniające: dzwonek brzoskwiniolistny, dzwonek jednostronny, czyścica storzyszek, kokoryczka wonna. W buczynie storczykowej można znaleźć bardzo rzadkiego grzyba borowika szatańskiego.
Występowanie w Polsce: buczyna storczykowa występuje w Polsce m.in. w Sudetach (Krowiarki), Górach Świętokrzyskich, w rezerwacie leśnym "Bukowa góra" koło Dobromierza na południowym stoku Bukowej Góry. Jest to jedyne odkryte stanowisko w Górach Świętokrzyskich. Drzewostan stanowią głównie buk pospolity, jawor i lipa szerokolistna, które mają tu północny zasięg.
