Brzoza Ermana
Z Wikipedii
| Brzoza Ermana | |
 |
|
| Systematyka | |
| Domena | jądrowce |
| Królestwo | rośliny |
| Podgromada | Magnoliophityna |
| Klasa | Rosopsida |
| Podklasa | oczarowe |
| Nadrząd | Jungladanae |
| Rząd | leszczynowce |
| Rodzina | brzozowate |
| Rodzaj | brzoza |
| Nazwa systematyczna | |
| Betula ermanii Cham. 1831 | |
Brzoza Ermana (Betula ermanii Cham. Linnaea VI 537,t.6.fig.D 1837 syn.: Betula ulmifolia Reg.). Drzewo z rodzina brzozowatych (Betulaceae Gray). Występuje w stanie dzikim w północno-wschodniej Azji (Kamczatka, Sachalin, Wyspy Kurylskie, Wyspy Komandorskie, Hokkaido).
 |
 |
 |
[edytuj] Charakterystyka
- Cechy ogólne
- Drzewo wysokie do 20 m, szybkorosnące. Korona gęsta i szeroka, wcześnie wiosną zazieleniająca się.
- Pień i pędy
- Kora białokredowa, żółtawobrązowa lub różowawa, złuszcza się okrężnie dużymi zwisającymi płatami. Gałązki zazwyczaj gruczołkowate.
- Liście
- Liście trójkątnojajowate, z wierzchu ciemnozielone i nagie, długie 4-14 cm, szerokie 3-10 cm, u nasady ścięte prosto lub prawie sercowate, ostro zakończone, podwójnie, nierównomiernie ostro ząbkowane. Nerwów bocznych 6-9 par. Ogonki liściowe i kąty nerwów na spodniej stronie liścia owłosione.
- Kwiaty
- Kotki wyprostowane.
- Owoce
- Owocostany pojedyncze, wyprostowane, prawie siedzące, długie 2-4 cm. Orzeszki owłosione przy szyjkach słupka, skrzydełka wąskie. Łuski częściowo pozostają przez zimę na kotkach.
- Biotop
- W ojczyźnie górskie drzewo leśne. Tworzy drzewostany mieszane ze świerkiem ajańskim i drzewami liściastymi, lub lite jednogatunkowe.
[edytuj] Zastosowanie
Drewno w ojczyźnie używane do produkcji mebli, w rzeźbiarstwie, także do produkcji papieru i na opał.
Do uprawy jako drzewo ozdobne wprowadzona w 1880 roku w Rosji. W Polsce od końca XIX w. Wytrzymała na mrozy i może być uprawiana w całym kraju. Podstawowy efekt ozdobny daje gładki, jasnobiały lub żółtawowiśniowy pień. Wymaga gleb żyźniejszych i stosunkowo wilgotnych, źle rośnie na piaskach i torfach.
