Bohdan Nagórski
Z Wikipedii
Bohdan Nagórski (ur. 24 grudnia 1890 w Warszawie, zm. 27 stycznia 1987 w Nowym Jorku), polski inżynier, specjalista w zakresie eksploatacji portów morskich.
Studia rozpoczął w Montpellier, a kontynuował w paryskiej Sorbonie, gdzie uzyskał w 1912 licencjat; następnie studiował w Paryżu w Szkole Mostów i Dróg (Ecole des Ponts et Chausées) i na Wydziale Inżynierii Cywilnej Politechniki w Zurychu (pod kier. prof. Gabriela Narutowicza). W Szwajcarii uczestniczył w pracach Komitetu dla Ofiar Wojny w Polsce.
W 1918 powrócił do Polski. W l. 1922-37 pracował w Gdańsku jako dyrektor handlowy Rady Portu i Dróg Wodnych. Dzięki dobrym kontaktom z prezydentami Rady, którzy byli obywatelami Szwajcarii, cieszył się w swojej pracy znaczną swobodą działania i podejmowania decyzji. W praktyce niemal samodzielnie zarządzał portem, jego organizacją i rozbudową. Do jego największych osiągnięć na tym stanowisku należała budowa nowego basenu portowego do przeładunku węgla i rudy obok Wisłoujścia (obecnie Basen Górniczy) w latach 1927-29, co umożliwiło modernizację wyposażenia portowego ówczesnej strefy wolnocłowej (obecnie Basen Władysława IV) i dostosowanie jej wyłącznie do przeładunku drobnicy.
W połowie 1937 opuścił stanowisko w Radzie Portu i podjął pracę jako dyrektor w gdańskim biurze nowo powstałej polsko-skandynawskiej firmy maklerskiej "Bergtrans". Tuż przed wybuchem wojny przeniósł się do biura w Gdyni.
W 1939 przedostał się do Francji i został mianowany tymczasowym dyrektorem przedsiębiorstwa Gdynia-Ameryka Linie Żeglugowe SA (GAL). Od 1940 dyrektor biura GAL w Stanach Zjednoczonych. Po roku przeszedł do nowojorskiego biura brytyjskiego Ministerstwa Transportów Wojennych.
Po wojnie pracował w ONZ w Komitecie Pomocy Technicznej (TAC) jako doradca do spraw portowych i żeglugowych państw rozwijających się. Dzięki doświadczeniom zdobytym m. in. w Gdańsku oraz udziałowi jako ekspert w międzynarodowych organizacjach transportowych, stał się uznanym w świecie autorytetem w sprawach portowych. Jest autorem wielu książek z tej dziedziny, z których najważniejsza to "Port problems in developing countries; principles of port planning and organization" (Tokyo 1972). Wydał także "Wspomnienia gdańskie" (New York 1982).
Po śmierci został pochowany na cmentarzu "Amerykańskiej Częstochowy" w Doylestown, w Alei Zasłużonych.
