Bogusław Sochnacki

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Bogusław Sochnacki (ur. 14 października 1930 r. w Katowicach, zm. 26 lipca 2004 r. w Łodzi) - polski aktor.

Jego debiut miał miejsce na planie filmu "Dwie brygady" na pierwszym roku Państwowej Wyższej Szkoły Aktorskiej w Łodzi, którą ukończył w roku 1953. W tym samym roku zaangażował się do Teatru Ziemi Rzeszowskiej, gdzie pracował do 1957 r. Jego ostatnią rolą zagraną w tym teatrze o charakterze objazdowym była rola Poety w "Weselu" Stanisława Wyspiańskiego w reż. Hugona Morecińskiego (1957).

Od 1957 roku przenosi się do Łodzi i angażuje do Teatru Satyry (1957/58) i Teatru Jaracza. W Teatrze Jaracza gra do sezonu (1962/63). W roku 1960 zagrał rolę Jana w "Pierwszym dniu wolności" Leona Kruczkowskiego. W 1963 został aktorem Teatru Nowego w Łodzi, gdzie stworzył najznaczniejsze swoje teatralne kreacje, min. - Nicka w "Marii Stuart J. Słowackiego (1963), Kapitana w "Indyku" S. Mrożka (1964), Bohatera w "Kartotece" T. Różewicza (1967), Sędziego Durejkę w "Pierścieniu Wielkiej Damy" C. Norwida (1968), Dantona w "Sprawie Dantona" S. Przybyszewskiej (1970), Delamarche'a w "Ameryce" F. Kafki (1971), Rogożyna w "Idiocie" F. Dostojewskiego, tytułową rolę w dramacie Karola H. Roztworowskiego "Judasz z Kariothu" (1972), Kubusia Fatalistę w widowisku opartym na powieści D. Diderota (1974), Hufnagla w "Operetce" W. Gombrowicza (1975), Judasza w "Dialogus de passione" w reż. K. Dejmka, Garbusa w dramacie S. Mrożka pod tym samym tytułem (1975) i Natana w "Sędziach" S. Wyspiańskiego (1978). W 1980 roku powraca do Teatru Jaracza.

Bogusław Sochnacki na ekranie filmowym i telewizyjnym zagrał kilkadziesiąt ról, a w teatrze ponad 150. W ostatnim sezonie można go było oglądać w "Skórze węża" Tennessee Williamsa w reż. Mariusza Grzegorzka i "Romeo i Julii" Szekspira w reż. Waldemara Zawodzińskiego w Teatrze Jaracza, a także w Teatrze Nowym w roli Kalmity w "Chłopcach" S. Grochowiaka w reż. Marka Pasiecznego. Za tę ostatnią otrzymał nagrodę "Srebrnego Pierścienia".

Od 1975 r. był także wykładowcą Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi, gdzie wykładał sceny wierszem i sceny prozą. Zwolennik wierności intencjom autora i głębokiej analizy tekstów. Był zawsze przygotowany do zajęć, które prowadził z wielkim zaangażowaniem, przez co zyskał sobie sympatię studentów, którzy nazywali go "Sochą". Mówił o sobie, że ten pseudonim oddaje jego charakter - solidność, zaangażowanie, traktowanie zawodu nadzwyczaj serio, bez stosowania taryfy ulgowej. Spoczywa w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Komunalnym na Dołach w Łodzi.

Kawaler Krzyża Oficerskiego Orderu Odrodzenia Polski (1998).