Bodø/Glimt FK

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Bodø/Glimt FK, norweski klub piłkarski, z siedzibą w mieście Bodø, w północnej części kraju, założony w 1916, nazywany potocznie Glimt.

Bodø/Glimt był dziewięć razy mistrzem Norwegii północnej, dwa razy zdobywcą Pucharu Norwegii oraz trzy razy wicemistrzem Tippeligaen (1977, 1993 i 2002).

Glimt są znani z żółtych koszulek oraz ogromnych żółtych szczoteczek do zębów, które sympatycy i sponsorzy przynoszą na każdy mecz - szczoteczka jest symbolem wsparcia dla klubu od lat 70.

[edytuj] Podstawowe informacje

Pełna nazwa: Fotball Klub Bodø/Glimt
Pseudonim: Glimt
Rok założenia: 1916
Stadion: Aspmyra Stadion, Bodø
Pojemność stadionu: 8.800
Prezes: Tord Kolstad
Trener: Ola Haldorsen
Liga: norweska Adeccoligaen (2. liga)

[edytuj] Historia

Kiedy sąsiednie miasta takie jak Narvik czy Mo i Rana posiadały już swoje drużyny piłkarskie w początkach XX wieku, w Bodø takowa powstała dopiero w 1916 roku. Klub z Bodø został założony jako Klub Piłkarski Glimt (Glimt to po angielsku flesz). Jednym z założycieli był Erling Tjærandsen, który został także pierwszym prezesem klubu, a później jego człomkiem honorowym (Tjærandsen zajmował się również grą w piłkę nożną i narciarstwem). Pierwszy mecz drużyna Glimt rozegrała z drużyną szkolną Bodø Highschool (z powodu tego, że Glimt był jedynym klubem w mieście).

W 1919 roku Glimt wywalczył swój pierwszy tytuł, mistrzostwo powiatu Nordland. Jednak szybko okazało się, że sukces jest nietrwały. W latach 20. Glimt cierpiał z powodu złego morale zawodników i złej kondycji finansowej. Prowadzono nawet rozmowy w przekształcenie klubu w klub narciarski B.&O.I., jednak nic nie wyszło poza dyskusje. Duch klubu przetrwał, a jego odnowicielami stali się gracze i trenerzy przybyli z południowej części kraju. Jednym z nich był Jørgen Juve, który dotarł do Bodø w 1929 roku. W latach 30. Glimt rozpoczął treningi na hali, co było sposobem na ostry arktyczny klimat okolic.

To nowe podejście spowodowało jak najbardziej pozytywne skutki. Od początku lat 30. Glimt był zawsze jednym z czołowych klubów północnej Norwegii i całego kraju od lat 70.

Zespoły z północy nie były dopuszczone do rozgrywek ogólnokrajowych aż do roku 1963, kiedy to rozegrano pierwsze rozgrywki Pucharu Norwegii z udziałem zespołów z dalekiej północy. Podczas swej pierwszej przygody z pucharem Bodø/Glimt dotarł do 4. rundy, po zwycięstwie 7:1 nad Nordil (u siebie). Na kolejnym poziomie musiał jednak uznać wyższość zespołu Frigg z Oslo, z którym przegrał 0:2. Pierwsze rozgrywki udowodniły jednak, że zespoły z północy mogą bez kompleksów rywalizować z drużynami już ogranymi.

Od 1973 roku zespoły z północnych regionów dostały również możliwość rywalizowania z drużynami z południa w ogólnokrajowej lidze. Fakt, że wcześniej nie mogły w niej ucestniczyć wynikał z przesądu, że drużyny z fylke Nordland, Troms i Finnmark nie mogłyby rywalizować na tym samym poziomie z drużynami z południa. Bodø/Glimt był jednym z trzech zespołów z północnej części kraju, które kiedykolwiek występowały w Tippeligaen, obok niego były to: Tromsø IL oraz FK Mjølner z Narwiku.

W 1973 roku Norwegia posiadała trzy grupy drugiej ligi. W dwóch grały drużyny z południa, zaś w trzeciej drużyny z północy. Zespołowi Bodø/Glimt zajęło trzy lata zdobycie awansu z powodu raczej dziwnych reguł awansu. Zdobywcy pierwszych miejsc z grup południowych II ligi awansowali bezpośrednio, zaś mistrz północy musiał rywalizować w barażach z wicemistrzami grup drugiej ligi z południa. System ligowy przynósł nieco goryczy na północy, nie podłamało to jednak tamtejszych drużyn. Rokiem przełomowym był rok 1975, kiedy to zespół Bodø/Glimt, jako pierwszy klub z północy zdobył Puchar Norwegii, jednak z powodu w/w dziwnych przepisów nie awansował do Tippeligaen (podobnie było rok wcześniej, drużyna z Bodø była niepokonana w swojej lidze, jednak baraże przegrywała).

W 1976 roku Bodø/Glimt zdołał w końcu przełamać niesprawiedliwy system rozgrywkowy. W turnieju barażowym pokonał 4:0 zespół Odd Grenland i zremisował 1:1 z Lyn Oslo, przez co jako pierwszy klub z północy wywalczył awans do najwyższej klasy rozgrywkowej. Pod koniec lat 70. Norweska Federacja Piłkarska zmieniła zasady awansu i zlikwidowała baraże dla drużyn z północy. Od tego czasu różnice zostały zatarte.

Po triumfalnym debiucie ligowym w 1977 roku – drugie miejsce w lidze i finał krajowego pucharu, obydwa przegane z Lillestrøm SK – Bodø/Glimt grał cztery sezony w najwyższej klasie rozgrywkowej i spadł dopiero w 1980, kończąc rozgrywki na 12. miejscu.

Lata 80. były najczarniejszym okresem w historii klubu. Bodø/Glimt grali w drugiej lidze ogólnokrajowej i 3. lidze regionalnej, co dla byłego wicemistrza Norwegii i zdobywcy pucharu było wielkim rozczarowaniem. Jednak kolejna fala sukcesów przyszła w 1991. Pod kierownictwem trenera Jana Muri Bodø/Glimt awansował do II ligi. W kolejnym sezonie klub zatrudnił trenera Tronda Sollieda i wygrał rozgrywki drugiej ligi w sezonie 1992. W końcu, w 1993 Bodø/Glimt wrócił do Tippeligaen i podobnie jak w debiucie w roku 1977 zdobył drugie miejsce w lidze. Klub zdobył także swój drugi w historii Puchar Norwegii, po zwycięstwie 2:0 nad Strømsgodset IF. Zdobycie pucharu było ukornowaniem trzech niewiarygodnych sezonów, przejścia z trzeciej ligi do zdobycia 2. miejsca w Tippeligaen w ciągu jedynie trzech lat, osiągnięcia tak rzadko spotykanego w norweskim systemie ligowym.

Po porwocie do Tippeligaen klub Bodø/Glimt przeżywał totalną huśtawkę formy. Dobre występy w lidze były przeplatane walką o utrzymanie, co doskonale ilustrują sezony 1993 i 1994, kiedy to po zdobyciu wicemistrzostwa i pucharu klub w kolejnym sezonie uratował się przed spadkiem jedynie lepszą różnicą bramek. Innym przykładem takiej zmiennej formy jest sezon 2003, kiedy to Bodø/Glimt zdobyło drugie miejsce w lidze, ulegając jedynie dzierżącemu supremację od wielu lat Rosenborgowi Trondheim, ulegając także zespołowi z Trondheim w finale krajowego pucharu. W kolejnym sezonie jednak Bodø/Glimt zakończyło rozgrywki na miejscu 3. od końca i musiało rozgrywać mecze barażowe z Kongsvinger IL, aby uniknąć spadku. Glimt przegrali swój pierwszy mecz w Kongsvinger 0:1, jednak głośna porażka zespołu IL w Bodø 0:4 uratowała klub Bodø/Glimt.

Od 1993 roku klub z Bodø cały czas występuje w Tippeligaen (do 2005 roku 12 sezonów). Ogółem rozegrał w najwyższej klasie rozgrywkowej 16 sezonów. W sezonie 2005 klub zajął ostatnie miejsce w 14-zespołowej tabeli Tippeligaen, zdobywając jedynie 24 punkty i razem z drużyną Aalesunds FK spadł do Adeccoligaen.

[edytuj] Skład w sezonie 2005

1. Tor Egil Horn
2. Vegard Sannes
3. Erik Hoftun
4. Cato A. Hansen
6. Stian Theting
7. Runar Berg
8. Olav Råstad
9. Aasmund Bjørkan
10. Stig Johansen
11. Håvard Sakariassen
12. Jonas Ueland Kolstad
14. Håvard Halvorsen
16. Tom Høgli
17. Ruben Imingen
18. Christian Berg
20. Trond B. Olsen
22. Fredrik Kjølner
23. Harald Martin Brattbakk
24. Kristoffer Paulsen
25. Ole Arvid Langnes
27. Stig Arild Råket
30. Roy Miller
29. Randall Brenes

[edytuj] Europejskie puchary

Zespół Bodø/Glimt kilka razy grał w Europejskich Pucharach. Pierwszy raz w roku 1976, kiedy to przegrał z SSC Napoli w Pucharze Zdobywców Pucharów, w 1978 roku musiał uznać wyższosć Interu Mediolan zaś w 1994 Sampdorii Genua w tych samych rozgrywkach. Ostatnia przygoda miała miejsce w 2004 roku, w Pucharze UEFA i zakończyła się na dwumeczu z Besiktasem JK.

[edytuj] Sukcesy

Mistrz Północnej Norwegii: 1930, 1933, 1934, 1939, 1952, 1963, 1964, 1967, 1969
Wicemistrz Tippeligaen : 1977, 1993, 2003
Zdobywca Pucharu Norwegii: 1975, 1993
Słynni gracze: Harald "Dutte" Berg, Arne Hansen, Jahn Ivar "Mini" Jakobsen, Ørjan Berg, Runar Berg, Harald Brattbakk
Reprezentanci Norwegii z klubu Bodø/Glimt: Erik Hoftun - 30, Bengt Sæternes - 7, Harald "Dutte" Berg - 5, Runar Berg - 5, Stig Johansen - 3, Jon Abrahamsen - 3, Arild Olsen - 2, Tom Kåre Staurvik – 2
Zdobywcy krajowych pucharów:
1975: Jon Abrahamsen, Tor Eriksen, Einar Kolstad, Oddbjørn Kristoffersen, Trond Tidemann, Arild Olsen, Harald "Dutte" Berg, Jakob Klette, Ove Andreassen, Arne Hanssen, Terje Mørkved, Sturla Solhaug og Trygve Nygård, Truls Klausen
1993: Rohnny Westad, Ola Haldorsen, Trond Sollied, Charles Berstad, Andreas Evjen, Runar Berg, Tom Kåre Staurvik, Tommy Hansen, Aasmund Bjørkan, Bent Inge Johnsen, Harald Bratbakk, Tor Arne "Totte" Aga, Petter Solli, Thor Mikalsen, Ivar Morten Normark

[edytuj] Statystyki

Najwyższe zwycięstwo (Tippeligaen): 8:0 przeciwko Lyn Oslo, 1993
Najwyższa porażka (Tippeligaen): 0:6 przeciwko Start Kristiansand, 1994
Najwyższe zwycięstwo (puchar): 11:2 przeciwko Mosjøen, 2002
Najwyższa porażka (puchar): 0:5 przeciwko Vikingowi Stavanger, 1974, 0:5 przeciwko Odd Grenland Skien, 2000
Najgorszy występ w (pucharze): porażka w 1. rundzie z Grovfjord 0:1, 1991, jedyna porażka w 1. rundzie w historii
Statystyki w Tippeligaen: