Bończa (herb szlachecki)
Z Wikipedii
Bończa (Bończe, Buńcza, Buńcze, Goworożec, Jednorożec, Rinocerus, Unicomus) - polski herb szlachecki.
W polu błękitnym jednorożec skaczący srebrny. W klejnocie pół wspiętego jednorożca srebrnego.
- Najwcześniejsze wzmianki:
Herb pochodzenia włoskiego, najstarszy zapis z roku 1396.
Jednym z najbardziej znanych herbownych był Aleksander Fredro (1793-1876). Herbu używało ponad 140 rodzin i ponad 241 nazwisk posługujących się tym herbem.
- Odmiany :
- W polu błękitnym jednorożec skaczący srebrny, przecięty w pół księżycem złotym barkiem w lewo, u narożnika lewego trzy gwiazdy złote (2 i 1). Klejnot: pół wspiętego jednorożca srebrnego. (Miaskowski,Stępiński).
- W polu błękitnym jednorożec skaczący srebrny z wieńcem ruty na szyi. Klejnot: pięć piór strusich. (Rutkowski).
- Pole czerwone. (Herberski). Herb pochodzenia włoskiego.
- Linki zewnętrzne: genealog.home.pl, ornatowski
- Zobacz też: herbarz, rycerstwo, Herb szlachecki (lista herbów).