Blok mieszkalny
Z Wikipedii
Blok mieszkalny – budynek mieszkalny, często wielopiętrowy i wieloklatkowy, wykonany zazwyczaj w technice wielkiej płyty. Jest charakterystyczny dla osiedli w miastach i zwykle występuje w większych grupach w zabudowie rzędowej lub w swobodnej kompozycji budynków wolno stojących – taki typ zabudowy nazywa się potocznie blokowiskiem. Budowę bloków mieszkaniowych zainicjowała urbanistyka modernistyczna. Wiele charakterystycznych, podobnych do siebie bloków mieszkalnych powstawało w byłych państwach komunistycznych, w tym w Polsce. Mimo wielu wad, z powodu ogromnych kosztów ich zastąpienia, nadal pozostają domem dla wielu osób z niższej i średniej klasy społecznej.
Z powodu zgromadzenia dużej liczby ludzi na niewielkim terenie, blokowiska sprzyjają anonimowości, wykształciły się w nich też nowe zjawiska kulturowe i społeczne, między innymi tzw. blokersów.
W latach powstawania tego typu, tzn lata 60, 70 i 80 XX wieku, osiedla bloków wydawały się być dumą miasta. Obecnie popadają w ruinę, nie spełniając wymogów i standardów obecnego życia. Często w mieszkaniu mieszka zbyt wiele osób jak na jeden lokal.
Obecnie odstępuje się od budowy wysokich bloków, gdzie stłoczenie ludzi jest ogromne, buduje się natomiast bloki mieszkalne, podobnie jak w tzw. blokowiskach, swobodnej kompozycji, jednak najwyżej 4 piętrowe. W śródmieściach większych miast stawia się bogate rezydencje czy apartamentowce, gdzie powierzchnia jednego mieszkania ma ok 150 m2.
