Bitwa pod Victorią
Z Wikipedii
Bitwa pod Victorią miała miejsce 18 lutego 1248 r.
W roku 1247 cesarz niemiecki Fryderyk II Hohenstauf zamierzając zdobyć Parmę zbudował nieopodal niej oblężnicze miasto Victoria. Na zaoranym polu oprócz domostw ustawiono mury, fosy, wieże i mosty zwodzone a także kanał zaopatrujący miasto w wodę. Cesarz spędził tutaj kilka miesięcy trwoniąc czas i pieniądze w oczekiwaniu na kapitulację Parmy. 18 lutego 1248 Fryderyk w towarzystwie dworskiej świty i eskorty pięćdziesięciu rycerzy wybrał się na polowanie. W Victorii pozostał nieliczny garnizon margrabii Lancii. Obrońcy Parmy wykonali wówczas pozorowany atak w kierunku południowym, na który Lancia odpowiedział kontratakiem pozbawiając Victorię osłony. Wówczas to przywódca parmeńskiego oporu Grzegorz z Montelongo na czele swych oddziałów wdarł się do miasta, podpalił je a rycerzy cesarskich wybił. Niemcy stracili 1500 zabitych i 3000 jeńców oraz skarb państwa z insygniami władzy cesarskiej. Cesarz widząc płonące miasto umknął do oddalonej o 60 km Cremony.
