Bitwa pod Noreią
Z Wikipedii
Bitwa pod Noreią (Neumarkt) stoczona została w roku 113 p.n.e. w trakcie najazdów Cymbrów i Teutonów na Galię.
W roku 113 p.n.e. plemiona Cymbrów i Teutonów w poszukiwaniu nowej ojczyzny dotarły do Karyntii w okolicy Norei zagrażając ziemiom Cesarstwa Rzymskiego. Ziemia, którą tutaj znaleźli była bardzo urodzajna i bogata w różne bogactwa naturalne takie jak żelazo i złoto. Rzymianie widząc zagrożenie postanowili zająć swoimi wojskami przełęcze alpejskie pod wodzą konsula Papiriusza Karbona, który miał zagrodzić przeciwnikowi drogę w głąb Italii.
Karbon w rozmowie ze swoimi dowódcami proponował ułożenie się z najeźdźcami. Dowódcy legionów zamierzali jednak zwabić przeciwnika w pułapkę, spodziewając się łatwego zwycięstwa nad naiwnymi barbarzyńcami. W starciu pod Noreią doszło jednak do klęski Rzymian. Niedobitki legionistów umknęły w kierunku lasów. Ratunkiem dla nich stał się mimo to bóg Germanów. Jak pisały kroniki: Germanie z przerażeniem usłyszeli błyski i grzmoty piorunów. Wydawało im się że ich bóstwa otworzyły niebo by ciskać w nich gromy. Te znaki sprawiły, że nie kontynuowali pościgu za rozbitymi legionami. Rzymianie uniknęli całkowitej klęski.
Bitwa unaoczniła Rzymianom siły lekceważonych przez nich Germanów. Odtąd plemiona barbarzyńców siały w umysłach legionistów przerażenie i strach.
Badanie archeologiczne zlokalizowały pole bitwy w pobliżu Magdalensbergu w Karyntii. Już w XVIII w znaleziono wiele wartościowych hełmów z brązu należacych do Germanów. Na jednym z nich tzw. Hełmie B (dziś znajdującym się w Muzeum Sztuki Historycznej w Wiedniu) znajduje się najstarszy zachowany germański zapis. Czytając go od prawej do lewej strony otrzymujemy słowa: HA-RI, GAS-TI, TEIVA. HARI to po germańsku władca, GASTI oznacza gościa. TEIVA natomiast to bóg Germanów.
Zobacz: Bitwa pod Arausio
