Bitwa pod Montgisard
Z Wikipedii
Zajrzyj na stronę dyskusji, by dowiedzieć się odnośnie jakich informacji pojawiły się wątpliwości.
| Bitwa pod Montgisard | |||||||||||
| Konflikt: | |||||||||||
 Obraz autorstwa Philippe Larivière przedstawiający bitwę pod Montgisard |
|||||||||||
|
|||||||||||
| Walczące strony | |||||||||||
| Templariusze | Egipt | ||||||||||
| Dowódcy | |||||||||||
| Baldwin IV Rejnald z Chatillon |
Saladyn | ||||||||||
| Siły | |||||||||||
| 500 rycerzy (w tym 80 templariuszy) | 30 000 mameluków | ||||||||||
| Straty | |||||||||||
| nieznane | ok 20 000 | ||||||||||
Bitwa pod Montgisard
Po II krucjacie, zakończonej niepowodzeniem i zagrożeniem królestw chrześcijańskich przez najazdy muzułmanów, w Ziemi Świętej uwidoczniły się wpływy Bizancjum, którego cesarz wspierał militarnie Franków.
W latach 1176 - 1177 doszło do dwóch wielkich bitew pomiędzy muzułmanami a chrześcijanami w Palestynie. W pierwszej z nich, stoczonej pod Myriokefalon w roku 1176, armia bizantyjska pod wodzą cesarza Manuela I Komnena starła się z wojskami tureckimi sułtana Kilidż Arslana. Armia turecka nie ustępowała liczebnością armii Manuela, a chociaż gorzej uzbrojona była za to bardziej zwrotna. W dniu 17 września awangarda wojsk cesarskich została okrążona przez Turków, którzy uderzyli na przeciwnika z wszystkich stron. Kontrnatarcie szwagra cesarza Baldwina zakończyło się klęską. Widząc katastrofę swoich oddziałów Manuel rzucił się do ucieczki. Tylko jemu i garstce jego żołnierzy udało się ujść z pułapki.
Porażka Bizantyjczyków nie osłabiła jednak książąt chrześcijańskich, którzy wzmocnili swoje szeregi posiłkami z krajów Zachodniej Europy. W roku 1177 doszło do kolejnej wielkiej bitwy chrześcijan i muzułmanów, tym razem pod Montgisard. Hufce templariuszy dowodzone przez siedemnastoletniego króla Baldwina dnia 25 listopada zaatakowały wojska egipskie Saladyna. Król Baldwin stał na czele zaledwie 500 rycerzy, w tym 80 templariuszy - przeciwko 30 tysiącom mamaleuków sułtana Saladyna. Zaskoczenie było kompletne. Uderzenie Franków zmiotło oddziały tureckie z palcu boju. Po kilku godzinach krwawej bitwy niemalże całe wojsko egipskie uciekło w panice z pola walki. Klęska pod Montgisard stanowiła wielki cios moralny dla Saladyna. Jednakże nie przeszkodziło mu to w odniesieniu już wkrótce jego największego triumfu - zwycięstwa pod Hittin.
