Biskupstwo Saare-Lääne
Z Wikipedii
Biskupstwo Saare-Lääne (Biskupstwo Ozylii, est: Saare-Lääne piiskopkond; niem: Bistum Ösel-Wiek) - było półautonomicznym księstwem obejmnującym tereny dzisiejszych estońskich prowincji Saare, Lääne, Pärnu (część zachodnia) i Hiiu.
Zostało założone w 1228 przez Wilhelma z Modeny, legata papieża Grzegorza IX, na wskutek kompromisu pomiędzy Rzymem a Zakonem Kawalerów Mieczowych. Stolicą Biskupstwa było Hapsal (dzisiejsze Haapsalu). Drugim co do znaczenia miastem był Arensburg (dzisiejsze Kuressaare) na Saremie. Była jednym z pięciu państw-członków Konfederacji Inflanckiej.
Biskupstwo istniało do 1560 roku, kiedy to biskup Johannes V von Münchhausen sprzedał je Danii. Duński król, Magnus Inflancki został wybrany na biskupa 13 maja 1560 roku. Następnie scedował Wiek (część lądowa Biskupstwa) Unii polsko-litewskiej, z zamian otrzymując pozostałą część Ozylii (Saremy) należącą do Zakonu Kawalerów Mieczowych.