Biafra
Z Wikipedii
Biafra (Republika Biafra) - państwo, które istniało w południowo-wschodniej Nigerii od 30 maja 1967 do 15 stycznia 1970. Jego nazwa pochodzi od Zatoki Biafra, część Zatoki Gwinejskiej.
W styczniu 1966 oficerowie nigeryjskiej armii, pochodzący z ludu Ibo, przeprowadzili nieudany zamach stanu. W maju i wrześniu tego samego roku doszło do masowych wystąpień wobec ludności Ibo w północnej Nigerii. Większość z 8 milionów członków ludu Ibo zamieszkiwało jednak ówczesny Region Wschodni. Gubernator wojskowy tego regionu, pułkownik Chukwuemeka Odumegwu Ojukwu ogłosił, go niepodległym państwem ze stolicą w Enugu. Nowe państwo zostało uznane tylko przez kilka państw świata, w tym przez RPA. Głosy poparcia ze strony kraju prowadzącego politykę apartheidu, spowodowało jednak, że wiele rządów afrykańskich, sympatyzujących z ruchem, wstrzymało się od udzielenia poparcia secesjonistom.
Nigeria odpowiedziała początkowo na zbrojną rebelię blokadą ekonomiczną. W czerwcu 1967 zebrała siły wojskowe i rozpoczęła operację militarną. Początkowo wojska Biafry odnosiły sukcesy, wdzierając się nawet na terytorium Nigerii. Później jednak armii nigeryjskiej udawało się stopniowo zajmować kolejne tereny oderwanego regionu, zmuszając rebeliantów do kilkakrotnego przeniesienia stolicy Biafry, początkowo do miasta Aba, potem do Umuahia, na sam koniec do Owerri.
W 1970 Biafra, całkowicie spustoszona przez wojnę domową, była już na granicy upadku. Pułkownik Ojukwu uciekł z kraju, a reszta terytorium Biafry powróciła do Nigerii. Ocenia się, że w trakcie konfliktu zginęło około milion osób, głównie z powodu głodu i chorób.
