Atmosfera wzorcowa
Z Wikipedii
Atmosfera wzorcowa, atmosfera standardowa (ang. International Standard Atmosphere, ISA) jest to pionowy, umowny rozkład ciśnienia, temperatury, gęstości i lepkości kinematycznej powietrza oraz prędkości dźwięku przyjęty za wzorzec międzynarodowy do porównywania wyników badań statków powietrznych i zespołów napędowych przeprowadzanych w różnych warunkach. Parametry atmosfery wzorcowej są obliczane przy założeniu, że atmosfera jest układem statycznym, powietrze jest gazem suchym, a jego skład chemiczny nie zależy od wysokości. Ponadto przyjmuje się stałe wartości graniczne dla wysokości równej poziomowi morza:
- temperatura: 288,15 K (15°C)
- ciśnienie: 1013,27 hPa
- gęstość: 1,225 kg/m³
- lepkość kinematyczna: 1,461x10-5 m²/s
- prędkość dźwięku: 340,3 m/s
Do obliczania parametrów atmosfery wzorcowej przyjmuje się pionowy gradient temperatury wynoszący -6,5 K/km do wysokości 11km. Od 11 km do 20 km przyjmuje się stałą temperaturę 217,65 K (-56,5°C), a od 20 do 32 km dodatni gradient wynoszący 1K/km.
Wiele przyrządów pokładowych jest skalowanych w oparciu o założenia atmosfery wzorcowej, np. wysokościomierze barometryczne wskazujące wysokość na podstawie ciśnienia statycznego.
Linki zewnętrzne
- http://avionet.ddl2.pl/libs/0index.php?page=1p01 - Atmosfera wzorcowa
- http://www.desktopaero.com/appliedaero/appendices/stdatm.html - Standard Atmosphere Computations
