Z Wikipedii
Aster alpejski |
|
Systematyka |
|
Nazwa systematyczna |
Aster alpinus |
Aster alpejski (Aster alpinus L.) - gatunek byliny należący do rodziny astrowatych. Występuje w stanie dzikim w górach Europy. W Polsce w Tatrach i Pieninach. Jest rośliną bardzo rzadką. W górach Ameryki Południowej występują blisko spokrewnione gatunki.
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Roślina wieloletnia, półróżyczkowa, miękko owłosiona. Zwykle rośnie małymi kępkami.
- Łodyga
- Wzniesiona lub podnosząca się, wysokości 15-40 cm. Dość gruba i przylegająco owlosiona.
- Liście
- Odziomkowe łopatkowe lub klinowate, krótkoogonkowe. Wyrastające skrętolegle liście łodygowe są lancetowate, siedzące. Wszystkie liście są całobrzegie i silnie owłosione.
- Kwiaty
- Kwiaty języczkowate fioletowe, rurkowate żółte, zebrane w koszyczki umieszczone pojedynczo na szczytach łodyg. Koszyczki te mają zieloną okrywę z wąskich, lancetowatych listeczków. Zewnętrzne, języczkowe kwiaty w koszyczku to kwiaty żeńskie , wewnętrzne, żółte, to kwiaty męskie. Kwiaty żeńskie mają jeden słupek, ich języczki wycięte są w 2-3 ząbki. Przedprątne kwiaty zapylane przez błonkówki kwitną od maja do czerwca.
Aster alpejski na skale Piec na
Hali Upłaz w Tatrach
- Owoc
- Drobne niełupki z puchem kielichowym. Roślina wiatrosiewna.
- Kłącze
- Silne, ukośnie rosnące.
- Biotop, Wymagania
- W górach rośnie na skalnych półkach, w szczelinach skał i u ich podnóża, na żwirku wapiennym lub niskich murawach, na stanowiskach słonecznych lub półcienistych. Roślina wapieniolubna i ciepłolubna, w związku z tym dużo częściej występuje na południowej stronie skał. Jej pionowy zasięg wynosi w polskich Tatrach do 2000 m n.p.m. Wymaga gleby przepuszczalnej i przeciętnie wilgotnej.
[edytuj] Zastosowanie
- Jako roślina ozdobna do ogródków skalnych
- Sposób uprawy: Nasiona wysiewa się w kwietniu lub lipcu w inspektach, roślinę do grunty wysadza się we wrześniu.
Wyhodowano wiele odmian o różnych barwach, m.in:
- "Albus"
- "Dunkle Schőne"
- "Pinkie"
[edytuj] Ciekawostki
- Przez Górali aster alpejski nazywany był wolimi oczami
- W Alpach ta górska roślina rośnie aż do wysokości 3 195 m n.p.m (spotkać go można na szczycie Mont Blanc).