Arseniusz Romanowicz
Z Wikipedii
Arseniusz Romanowicz (ur. 30 sierpnia 1910 w Hrubieszowie) - polski architekt.
Dyplom Politechniki Warszawskiej w 1936 roku. Praktykę odbywał w pracowni Stanisława Brukalskiego i Barbary Brukalskiej. W latach 1938-1939 pracował z Biurze Budowlanycm Dworca Głównego budowanego wg koncepcji Czesława Przybylskiego z 1932 r. Podczas II wojny światowej pracował przy remoncie spalonego w 1939 roku Dworca Głównego w Warszawie. Od 1951 pracował razem z arch. Piotrem Szymaniakiem w Centralnym Biurze Studiów i Projektów Budownictwa Kolejowego.
[edytuj] Konkursy i Realizacje
- 1938 - restauracja na Gubałówce (z Jackiem Szwebimem)
- 1946 - wygrana w szkicowym konkursie na projekt Dworca Centralnego (z arch. Piotrem Szymaniakiem), więcej: [1]
- 1949 - ośrodek wioślarski YMCA Polska w Warszawie (z arch. Piotrem Szymaniakiem)
- 1958 - stacja kolejowa Warszawa Stadion (z arch. Piotrem Szymaniakiem)
- 1962 - wyróżnienie w konkursie na Dworzec Obsługi Miejskiej LOT w Warszawie
- 1963 - stacja kolejowa Warszawa Ochota
- 1963 - stacja kolejowa Warszawa Śródmieście WKD
- 1963 - stacja kolejowa WKD w Warszawie
- 1963 - stacja kolejowa Warszawa Powiśle
- 1963 - stacja kolejowa Warszawa Śródmieście (z arch. Piotrem Szymaniakiem)
- 1969 - stacja kolejowa Warszawa Wschodnia (z zespołem, Mister Warszawy `69)
- 1975 - Dworzec Centralny w Warszawie (z zespołem, Mister Warszawy `75)
- po 1981 - Dworzec Autobusowo - Kolejowy w Nowym Dworze Mazowieckim
- po 1981 - dom salezjański przy parafii Najświętszego Serca Jezusowego w Warszawie
